Yiğit Efe
@Yigitefeler
İstanbul
İstanbul
29 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ağladım inan çok ağladım…
Düşün son duamı bile bir melekten borç aldım…
Belki bu yüzden nur sayılıyordur göz ya(ğı)şlarım…
Sen nereden bileceksin, ben cenazemi bile kendi ellerimle kaldırdım!
Dağın bile başka dağlara kavuşmayı başardığı bir özlemde
İnsan insana uzaktan bakıyor, ne yapsın
Emin olamıyor ki kimse şu sıralar, kendi insanlığından...
Unutuluyor mesafelerin hoyratlığında, tenlerin sıcaklığı. Unutuluyor tüm ilk’lerin tarihleri. İlk el tutuşmalar, ilk öpüşmeler, ilk ayrılıklar… Biz olmaya dair ne varsa tek tek unutuluyor! Özen gösteriliyor evde onu hatırlatabilecek eşyalarla yüz yüze gelmemeye. Geride kalıyor aşklar da, her şey gibi… Ya da öyle sanılıyor. Gelip bir yumruk midene inene kadar, göğüs kafesinde o ağrıyı hissedene kadar öyle sanılıyor. Sek tüketilmez hale dönüşüyor git gide sertleşen tüm o sancıların. Ve nihayet sen de acı bir su oluyorsun işte, şişede göründüğü gibi durmaya çalışan bir rakı damlasına. Mazide kalanların şerefine!
Özgür Gümüşsoy // Ölümüm Aşkın Elinden Olacak!
Okur Takip Önerileri
Bana sadece biraz yaşama hevesi lazımdı, bu mana mezarlığında
Gönlümü oyalayacak uzun bir aldanış gerekliydi işte
Seni buldum sonra -ki bir yalana milyon kere inanmak’tın sen…
Özgür Gümüşsoy
Bir kitap okudu
224 syf.
·
Puan vermedi
Dağılmış pazar yerlerine benziyor şimdi istasyonlar
Ve dağılmış pazar yerlerine memleket
Gelmiyor içimden hüzünlenmek bile...
Edip Cansever, Mendilimde Kan Sesleri
Bir kere ateşe verilmişsindir oysa artık söndüremezsin sol yanını
Yardımına uzanan yangın merdiveninden sonraki adımlara
Ah bu kafiye kaygılı ömür, ya varacak ya varmayacak!
Şimdilerde ince bir iç kanamanın mastar halidir, Madımak!
[Özgür Gümüşsoy // K a p a t ı y o r u z]
Dağın bile başka dağlara kavuşmayı başardığı bir özlemde
İnsan insana uzaktan bakıyor, ne yapsın
Emin olamıyor ki kimse şu sıralar, kendi insanlığından...
Sayfa 145Kitabı okudu
