infernqx
@infernoqx
7 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir şey, eğer onu kullanan kimse için iyi ise, iyi diye adlandırılır
Sayfa 22 - Say yayıneviKitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
%0 (8/1062)
687 syf.
·
Puan vermedi
·
1 saatte okudu
Ruhum...
Mısrâ çekiyorum, haberin olsun.
Sayfa 46Kitabı okudu
Seni sevmek,
Felsefedir, kusursuz.
İmândır, korkunç sabırlı.
İp'in kurşun'un rağmına,
Yürür,pervasız ve güzel.
Sıradağları devirir,
Akan suları çevirir,
Alır yetimin hakkını,
Buyurur, kitabınca...
Sayfa 55Kitabı okudu
Raskolnikov yeniden yürümeye basladi. "Acaba nerede okumuştum?" diye düşünüyordu bir yandan da, "İdam mahkumunun biri ölümünden bir saat önce, yüksek bir dağın tepesinde, ancak iki ayağının sığabileceği kadar daracık bir yerde yaşaması gerekse; çevresindeyse uçurumlar, okyanuslar, sonsuz karanlıklar, fırtınalar ve sonsuz bir yalnızlık olsa, yine de o bir avuç yerde ömrü boyunca, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamayı, o anda ölmeye yeğleyeceğini söylemiş. Yeter ki yaşasın! Yalnızca yaşasın! Aman tanrım, bu nasıl gerçek böyle! Bu nasıl gerçek! İnsan ne alçak yaratıkmış!" Raskolnikov bir dakika kadar durup düşündü, sonra "Bunun için insana alçak diyen de alçaktır!" diye ekledi.
Sayfa 195 - Türkiye iş BankasıKitabı okudu
"Yapayalnızlığın, tek başına kalmışlığın sonsuz acılar veren karanlık duygularıyla dolu vermişti birden yüreği"
Sayfa 125 - RaskolnikovKitabı okudu
Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç ilgisi yok olanların. Olan her şey ruhumda oluyor.
Sayfa 37 - Can yayınları
Bir insanın artık gidebileceği hiçbir yerinin olmaması ne demektir, anlıyor musunuz?Çünkü her insanın gidebileceği hiç değilse bir yerin olması gerekmez mi?..
Sayfa 55 - Türkiye iş BankasıKitabı okudu
Alışmışlar da buna... Ağlaya sızlaya olsa alışmışlar. İnsanoğlu denen aşağılık yaratığın alışamayacağı hiçbir şey yok galiba.
Sayfa 32 - Türkiye iş BankasıKitabı okudu
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden;
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay secde edip çehrene yerlerde sürünse;
Her şey silinip kayboluyorken nazarımdan
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...
Ey sen ki
