İnsanlar benim kardeşlerim oldukları sürece, dünyasal mutluluklar tasarlamaya başlardım; bu düşünceler bir "bütün"e bağlı bulunduklarına göre, herkesin mutluluğundan ben de mutlu olabilirdim; kardeşlerimin kendi mutluluklarını benim düşkünlüğümde aradıklarını gördüğümden beridir ki, gönlüm özel, bana özgü bir mutluluk düşüncesini benimsemiştir.