Bir keresinde bir adada gezinirken durmadan toprak yiyip deniz içen insan başlı, demir toynaklı bir canavar gördüm. Uzun süre izledim onu. Sonra yaklaştım, "Doymak bilmez misin sen ; bitmez mi açlığın dinmez mi susuzluğun?" dedim.
Dedi ki, "Doyarım evet, hatta bıktım yiyip içmekten... Fakat yarın yiyecek dünya ve içecek deniz olmamasından korkarım."
28 yaşımı yeni bitirirken bir en seçmek istiyorum . Bugüne kadar okuyup da etkisinde kaldığım, etkisinden çıkamadığım, beni büyük bir değişimin içine kendiliğinden çeken ve kendimle ilgili inkâr edilemez farkındalıklar yaşatan kitap Alfred ADLER , İnsan Doğası. 
İnsan Doğası
Yeşillik insan ruhuna huzurluk verir.
"Atasözü ne güzel söylemiş; İnsan ailesiz yaşayabilir ama Tanrısız asla!"
İnsan söyledikleri kadar değil, söylemedikleri kadardı.
