Yalnız değiliz
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Ormanda büyüyen adam azgını
Çarşıda pazarda insan beğenmez
Medrese kaçkını softa bozgunu
Selâm vermeye dervişan beğenmez
Kazak Abdal
ZAMANE KIZI
Çağdaş yaşayan zaman kadını
AVM gezer de dükkan beğenmez
Kininin esiri insan artığı
Nişanlanmak için adam beğenmez
Seni rezil eder yanına varsan
Zelil de olursun bir selam versen
İnsanlık çıkmaz içine baksan
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı
https://1000kitap.com/yazar/Ismet-Ozel
Bizler, hayatlarında düşünceye, sanata ve dolayısıyla okuyup yazmaya hatırı sayılır bir yer veren kişiler beğenmiyoruz dünyayı..
Gerek dünyanın aldığı biçimden ve gerekse insan ilişkilerinin cereyan tarzından şikayet etmeksizin geçen günümüz yok sanki. Acaba dünyanın insan elinde kazandığı biçimi beğenmediğimiz için mi okuyup yazmaya daldık, yoksa okudukça ve yazma etkinliğine daldıkça mı dünyayı beğenmez olduk, burada işler yeterince karışık..
Rahatınızı bozmayın :D
İletilerim hoşunuza gidiyo ki takip ediyorsunuz, peki ya neden beğenmiyorsunuz? Hayır yani hiç mi birini beğenmez bir insan.. Canım takipçilerim çok cool sunuz
Yuh olsun bize.
Gönlüm yığın yığın hasret yüklüdür
İçimde tarifsiz keder saklıdır
Sökemezsin yaralarım köklüdür
Merhem sürüp, sargı sarma boşuna...
Kimisi yüreğinde yarası ile doğar, kimisi de doğduktan sonra hayat tarafından yaralanır. Bazılarına göre dert bile denilmeyecek şey bazılarına göre ise dünyayı yok edendir.
Bazıları var ki tırnağı kırılsa
Beni dinler misiniz?
Insan olmak için çok uğraşıyoruz. Ahlak,etik,hukuk ve adalet. Burada hukuk ve adalet kavramlarının ilişkisi hakkında yeni bir tartışma da açılabilir ancak bizim konumuz insan olmak için verilen çaba.Aslında hepimiz tüm insan soyu genetik kötüyüz. Çünkü kazanmak zorundayız. Çünkü hepimiz daha doğarken bir savaşı kazanmak zorunda kalmışlarız. Doğduğumuz daha ilk andan itibaren silah patlamış kronometre çalışmaya başlamıştır.
Yarışın adı, hangimiz daha insanız? Kulağınıza ironik geliyor olabilir. Sonuçta hepiniz insansınız. Ancak hanginiz daha çok insan? Burada insanlık için bir turnusolum yok. Insanların daha net cevapları var.
Doğarsın konuşmanı beklerler; konuşursun susturmaya çalışırlar. Dursan suç oynasan suç. Ve birileri mutlaka senden daha iyi. Yolculuğun bir sonraki durağı olan okul koridorlarına kadar masum ve henüz belli olmamış farklar, okul denen cehennem sıralarında olgunlaşır.
Okulla tanışan herkes gibi sende benden başkaları da varmış hissiyle kendinden geçersin. Yalnızlığın ve egon yerlebir olur. Susarsın.
O günden sonra bir daha gerçekten sen olamazsın. O günden sonra insanlar seni nasıl beğenecekse öyle olursun. Ama sen ne kadar iyi olursan ol onlar seni beğenmez. Gün gelir sen de kendini beğenmezsin...
Yıllar geçer hayat biter. ölüm gelir üzülürsün yaşamadığını demem o ki hayat sen ne istersen o olsun. senden ne isterlerse o olma sen.
Furkan