Hâlden Hâle Geçmek:
‘‘Şüphesiz ki siz, hâlden hâle geçeceksiniz.’’
İnşikâk, 19 |
İnsan bu ;
Üzülürse sevinir.
Ayrılırsa kavuşur.
Daralırsa ferahlar.
Hastalanırsa iyileşir.
Her zaman aynı hâl üzere kalmaz, kalamaz insan; işte imtihân, tam da burada saklı... 🍃
Baktım gökte bir kırmızı bir uçak
Bol çelik bol yıldız bol insan
Bir gece Sevgi Duvarını aştık
Düştüğüm yer öyle açık öyle seçik ki
Başucumda bi' sen varsın bi' de evren
Saymıyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi
Yalnızlığım benim çoğul türkülerim
Ne kadar yalansız yaşarsak o kadar iyi
Can Yücel
Elden bir sey gelmiyor oturdum,ağlıyorum.
Bu ülkede çalışan her insan ölümle burun buruna.Şoförü,ögretmeni,doktoru,kuryesi...
Ülke öyle bir yer oldu ki kimse öldürmekten korkmuyor, elini kolunu sallıyor.
Soruyorum: Hukuk suç olduktan sonra mı aranmalı?Asıl hukuk devleti suçu olmadan önleyecek yaptırımlara sahip değil mi?
Böyle dostu müzayedeye koy sat.!
Hangi dost ki dostluğu Allah için değildir; (ya masandan bir şey bekler, ya kasandan bir şey umar, ya rütbenden bir şey arar) Hemen o dostu müzayedeye koy sat, bunu arttıran yok mu diye bağır!
Zengin kalpli ol, aza kanaat et! Öl de geçineceğini alçak adamdan isteme!
HZ.ALİ
İşte duyduğunuzda sizi yerinize kitleyecek bir tespit ; "Olgunlaşmamış ebeveynlerin yetişkin çocukları olur."Bazıları duygusal anlamda olgunlaşmamış bir anne ya da babaya sahiptir bu ebeveynler tüm varlıklarını ve değerlerini sizin onların istediği gibi biri olmanıza bağlı kılar
Böyle ailelerde çocuk kendini bulmayı suçluluk duygusuyla
Acıda zevklerin en tatlısı ortaya çıkar, bir şartla ki insan kendisi için başka bir çarenin kalmadığını derinden anlamışsa!
Fyodor Dostoyevski
Alarmınızı sabah her zamankinden 10 dakika öncesinde kurun. Telefonu bırakın ve asla elinize tekrar almayın. Yatakta oturun, kapatın gözünüzü. Bugün nasıl hissettiğinizi anlamaya çalışın. Sonra o hissi koruyun. Hiçbir iltifatta, hakarette sizin o hissinizi değiştirmesin
İnsanın kendi merkezinde olması böyle bir şeydir. Birini düşünün, işte arkadaşı çok mutsuz, onla mutsuz oluyor. Arkadaşı evlilik teklifi almış, onla heyecan duyuyor. Eve geliyor babası bir şey diyor,onla hayal kırıklığı yaşıyor. Soruyorum, bu insan ne zaman kendi gibi hissediyor?
Birçoğumuz böyleyiz işte. Kendimize ait bir merkezimiz yok. Hiçkimsenin heyecanını paylaşmayın demiyorum. Ama kendinize ait bugünün bir enerjisi olmalı. Onu korumakla yükümlü olmalısınız. Bu olmazsanız gününüz başka kişilerin hislerine bağlı kalır. Sabahlar önemli, ne hissettiği
Ne hissettiğinize karar verecek bir vaktiniz olmalı. Bu yüzden bunu sabah yapmalısınız. Sadece kendinize nasıl hissediyorsunuz sorun. Yatakta gözünüz kapalı en azından 2-3 dakika bir hiçlik yaşayın. Sonra nasıl hissedeceğinize karar vermek isterseniz, bu da serbest
Başka insanların hislerine bağlı yaşamak, başka insanların hayatlarını yaşamakla eşdeğerdir.
"Hiçlik" kıymetlidir. Hem de çok kıymetli. Sabahları hiçliği yaşarsanız, ömrünüz değişir. Hz Mevlana derki; İnsanın çömlekten farkı olmamalı,nasıl ki çömleği ayakta tutan dışındaki biçim değil,içindeki boşluk ise,insanı ayakta tutanda benlik zannı değil hiç'lik bilincidir.
İnsan sevildiği gözden düşünce kocaman bir karanlığa, yapayalnızlık çukuruna düşüyormuş. Gözleri, içinde en güzel anları saklayan pırıl pırıl gözleri bir kez olsun ona bakmayınca, elleri, ruhunu ısıtan elleri elleriyle buluşamayınca, bir zamanlar onun için deli gibi atan kalbini sımsıkı sarılıp hissedemeyince en büyük kalabalıklarda dahi olsa
İnsanın başına gelen şeyler doğrudan hak yemekle alakalı gibi gelir bana, bağnaz da düşünüyor olabilirim, bilemem. Ama öyle geliyor ki, birilerinin hakkını yiyen insanın hayatından çıkıyor, emek veren, hak yemeyenin önü hep açık.