"Dünyayı bugünkü durumuna getiren nedir, bilir misin? Yarım işler, yarım konuşmalar, yarım sevdalar, yarım günahlar, yarım iyiliklerdir. Sonuna kadar git be insan!"
-Nikos Kazancakis
Sevmek nedir hiç bilmeyen insanlar var bu dünyada. Haliyle sevilen insan da olmuyor bu yüzden.
FİLİSTİN / PALESTINE
İnsan insan derler idi, insan nedir şimdi bildim.
Gazze'de başını okşayacağımız çocuk kalmayacak, uyanın!..
#sessiz_papatya
Didem Madak - Ah’lar Ağacı
Siz Aşktan Ne Anlarsınız Bayım?
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Alt katında uyumayı bir ranzanın
Üst katında çocukluğum…
Kağıttan gemiler yaptım kalbimden
Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı.
Aşk diyorsunuz,
Moliere - Cimri
Moliere’nin ‘Cimri’ sini bilmeyen yoktur.
Peki yıllardır sahnelerde bıkmadan oynanan bu oyun neden hiç eskimiyor?
Bu eserde Paris burjuvasının para tutkusunu öne çıkarıyor.
Burjuva dedikleri nedir?
Karl Marx’a göre kapitalist orta sınıftır.
Türk Dil Kurumunun karşılığında ‘kent soylu’dur.
Google’a sorarsan, köylü ya da işçi sınıfına dahil olmayan, sosyal statüsünü eğitiminden,konumundan, zenginliğinden alan kentli kişidir.
Eserde, paranın tüm insani değerlerini geçmesini, insanın kendisine nasıl yabancılaştığını, temeli paraya dayanan insan ilişkilerini ustaca hicvediyor.
Yani iğneleyici ve aşağılayıcı bir dille eleştiriyor.
Konumuza gelirsek, iki çocuğu olan Harpagon (cimrimiz) oğlunun sevdiği kızla evlenmek ister.
Bir de çocukları varlıklı kimseler ile evlenin ister.
Çocuklarına varlık içinde yokluk çektirirken hem de!
Ne var ki; en büyük zaafı para olan Cimri’yi vuracak olan silah yine paradır.
İlk kez bir tiyatro oyunu okudum.
Çok zevkliymiş.
Hem de kısacık!
İlk denemenizi yapmanız için biçilmiş kaftan!
Defianda me Dios de mi.
"Tanrı beni kendimden korusun." Montaigne'nin Denemeler kitabında geçen bu söz çok derin manalar taşıyor. Neden o kadar kötü insan varken kendinden korunmak istiyor. Çünkü dünya ne kadar kötü ve art niyetli insanlar ile dolu olsa bile bunların bize verdiği zararın asıl sebebi kendimiziz. Birini sevdin berabersiniz ve sonra aniden hayatından çıkıyor ve üzülüyoruz, yıkılıyoruz mesela. Burada yıkılmamızın sebebi tam olarak nedir? Kesinlikle o kişinin hayatımızdan çıkması değil, bizi üzen şey kendi içimizde ona verdiğimiz yer ve o oraya zorla girmedi onu oraya biz aldık. Sadece bu konularda değil tabiki, mesela alkol içmek istemiyorsunuz sonra arkadaşınız uzattı aldınız fazla kaçırıp sarhoş oldunuz. Şimdi burada suçlu olan kim arkadaşınız mı, yoksa kendiniz mi? Tabii ki suçlu biziz ve tüm olay bu kendimizi düşüren de biziz yücelten de hayatımızda olan biten herşey kendi kararlarımız üzerine, ne kadar işte o yaptı onun suçu o olmasa yapmazdım falan diyor olsakta bu sadece kendi vicdanımızı rahatlatmak için söylediğimiz yalanlar. Gerçekte tek suçlu biziz kendimize ne zarar geliyorsa kendimizden geliyor ve bu yüzden tanrı hepimizi kendimizden korusun.
İnsan ne için yaşar? İyi, kitapta okunacak kadar yüzeyde mi, hisle bulunacak kadar derinde midir?
İkiyüzlü bir toplumda erdem nerededir? Sadakati belirleyen nedir? Mutlu olmak mümkün müdür? Aşk, ele geçirdiği varlığa göre mi biçim alır, yoksa aşkın o varlığı değiştiren bir gücü mü vardır?