kitap, yazarın 1920 yılı viyana halk enstitüsü konferanslarından oluşuyor. kitapta anlatılanlar, adler’in “bireysel psikoloji” kuramını destekler nitelikte. adler, her ne kadar freud’un görüşlerine karşı çıkmış olsa da kuramındaki gibi bu kitapta da zaman zaman freud’un düşüncelerinin etkilerini gözlemleyebiliyoruz.
kitabın en beğendiğim yönlerinden biri belki de adler’in insanla ve yaşamla ilgili her konu hakkındaki düşüncelerini içerisinde barındırıyor olması. aşağılık kompleksi, beraberinde getirdiği üstünlük çabası; cinsiyet farklılıklarının kişiye yükledikleri, farklı cinsiyetteki insan ilişkileri; duygular, rüyalar, hayaller; çocukluk dönemi yaşantıları; içgüdüler; karakter, mizaç.. kısaca; adler’i anlamak için tek başına yetebilecek bir kitap.
adler’in kitaplarındaki en önemli şeylerden biri de düşüncelerini aktarım şeklindeki farklılık ve buna karşın anlaşılırlığındaki açıklık. çok önemli konular hakkında düşünüp fikirler üretirken bu fikirleri sanki bir arkadaşla konuşuyormuşçasına basitçe anlatıyor aslında.
kitabı okurken pek tabii bireysel psikoloji kuramının da nasıl bir kuram olduğunu anlıyoruz. bireysel psikoloji –adler’in ifadesiyle-; insan davranışını belirli bir gayeye ulaşmak için gösterilen çabanın, organizmanın kalıtımla geçen temel imkanları üzerinde yaptığı etki sonucunda ortaya çıkan belirli bir ilişkiler sistemi imiş gibi görmek ve anlamaktır.
İnsan Tabiatını Tanıma
Alfred Adler
𝐊𝐨𝐥𝐭𝐮𝐠̆𝐚 𝐑𝐚𝐡𝐚𝐭𝐜̧𝐚 𝐎𝐭𝐮𝐫, 𝐆𝐞𝐯𝐬̧𝐞 𝐯𝐞 𝐃𝐞𝐫𝐢𝐧 𝐁𝐢𝐫 𝐍𝐞𝐟𝐞𝐬 𝐀𝐥. . .
𝐒̧𝐢𝐦𝐝𝐢 𝐂̧𝐨𝐜𝐮𝐤𝐥𝐮𝐠̆𝐮𝐧𝐚 𝐈̇𝐧𝐞𝐥𝐢𝐦 . . .
Sen bizim çocukluğumuza inmeden önce biz senin çocukluğuna inelim. Bakalım sende neler var 
