Resûl-i Ekrem (s.a.v) şöyle buyurmuştur: “Benim dünya ile ne işim var? Benimle dünyanın hâli ancak bir ağacın gölgesinde bir müddet dinlenip de bırakıp giden bir yolcu gibidir.” Hakiki bir müminin kalben dünya ile nasıl bir alakası olabilir? Nasıl ki bir misafir yolculuğu sırasında istirahate çekilmek için bir ağacın gölgesine oturup istirahat eder; bir müddet sonra da öz vatanı, asli yurdu olan cennete gitmek için bir daha ayağa kalkar arkasında hem ağacı hem gölgeyi bırakır. İnsanın dünya ile olan alakası mümin, Müslümanın alakası budur. Dünya refahını arkasında bırakıp kendisine bir misafir gözüyle bakar..
Zaten en büyük tutsaklık insanın kendi içindedir bu nedenle de en büyük özgürlüğü,ancak kişi verebilir kendisine
Sayfa 57Kitabı okudu
