Affetmeyerek geçirdiğimiz her geçen gün,içimizdeki kini,öfkeyi,nefreti besleriz,büyütürüz.
Büyüdükçe intikam alma duygumuz daha da güçlenir.
İçimizdeki ateşi soğutamayız,ona sürekli odun atmakla meşgul oluruz.
Bütün düşüncelerimizi işgal eder,bütün enerjimizi tüketir bu durum.
İlk bizi küle çevirir. Bu kan davasının silahından çıkan ilk kurşun bizi vurur.Çok sonra anlamaya başlarız ama bu sadece pişmanlıktır.Uğradığımız ihanet,gözümüzü kör etmeden herkesi,her şeyi affetmek gerekir...