İpi kopmuş boncuk
Bir gün, "benim için şiir yazdın mı hiç" demiştin. Göstermiştim, "şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu posta caddesindeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen." Kuşkuyla bakmıştın yüzüme. Kirpiklerim içime dökülüvermişti. Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. Yanımızda biri olmadan sevinçlerimizden utanırdık. Kaç hayat evimizde bizden çok soluk aldı. Sonra harfler girdi yoksulluğumuza. Sonra dünyanın bütün mazlumları. Elimde başkalarının rüyası, bir varoluş acısıydım önünde. Yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar senin de zamanlarındı. "Tenha gezen evliyam" dedim. "Ben gittim harf harf dağıldım/ Sen tamamladın cümlemi"
Sayfa 24Kitabı okudu
İpi kopmuş boncuk
Yüzüm bir gelecek atlası. Başım önde dönüyorum bütün yürüyüşlerden. Mavilik yitirdi hükmünü. İpi kopmuş bir boncuğum senden sonra. Bedeni olmayan bir zaman, odalarda. Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor. Ömür Hanım, Şahgülüm, Köroğlu’m...
Sana bir nefes olamayan şiirden de vazgeçtim...
İpi kopmuş boncuk
Bir gün, “benim için şiir yazdın mı hiç”demiştin. Göstermiştim, “şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu Posta Caddesi’ndeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen.” Kuşkuyla bakmıştın yüzüme. Kirpiklerim içime dökülüvermişti. Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. Yanımızda birisi olmadan sevincimizden utanırdık. Kaç hayat evimizde bizden çok soluk aldı. Sonra harfler girdi yoksulluğumuza. Sonra dünyanın bütün mazlumları. Elimde başkalarının rüyası, bir var oluş acısıydım önünde. Yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar senin de zamanlarındı. “Tenha gezen evliyam” dedim. “Ben gittim harf harf dağıldım / Sen tamamladın cümlemi.”*
Yüzüm bir gelecek atlası. Başım önde dönüyorum bütün yürüyüşlerden. Mavilik yitirdi hükmünü. İpi kopmuş bir boncuğum senden sonra. Bedeni olmayan bir zaman, odalarda. Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor. Ömür Hanım, Şahgülüm, Köroğlu’m… sana bir nefes olamayan şiirden de geçtim.
2015
Sayfa 24
Ipi Kopmuş Boncuk
Kuşkuyla bakmıştın yüzüme
Kirpiklerim içime dökülüvermişti
Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen.
Sayfa 24Kitabı okudu
İpi kopmuş boncuk
Başım önde dönüyorum bütün yürüyüşlerden
Mavilik yitirdi hükmünü
İpi kopmuş bir boncuğum senden sonra.
Bedeni olmayan bir zaman, odalarda
Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor.
Sayfa 25Kitabı okudu
İpi kopmuş boncuk
Bir gün, "benim için şiir yazdın mı hiç” demiştin. Göstermiştim, “şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu Posta Caddesi'ndeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen." Kuşkuyla bakmıştın yüzüme. Kirpiklerim içime dökülüvermişti. Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. Yanımızda birisi olmadan sevincimizden utanırdık. Kaç hayat evimizde bizden çok soluk aldı. Sonra harfler girdi yoksulluğumuza. Sonra dünyanın bütün mazlumları. Elimde başkalarının rüyası, bir var oluş acısıydım önünde. Yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar senin de zamanlarındı. ”Tenha gezen evliyam” dedim. "Ben gittim harf harf dağıldım / Sen tamamladın cümlemi.”
Sayfa 24 - PdfKitabı okudu
İpi kopmuş boncuk
Canım ne kadar acıyorsa, sözüm o kadar üşüyor. Ömür hanım, şahgülüm, köroğlu'm... sana bir nefes olamayan şiirden de geçtim.
Sayfa 25 - Kırmızı KediKitabı okudu