175 syf.
8/10 puan verdi
·
4 günde okudu
Okur Takip Önerileri
191 syf.
7/10 puan verdi
·
27 saatte okudu
İnsanın, yol açmayı ve yol yapmayı sevdiği yadsınamaz bir gerçektir.Peki, insan karmaşa ve yıkımı neden bu kadar tutkulu bir şekilde sevmektedir?
Acaba insanlar hedeflerine ulaşmaktan ve inşa etmekte oldukları yapıyı bitirmekten korkuyor, bunun için yıkmayı ve karmaşa çıkartmayı seviyor olabilirler mi?
Sayfa 53 - RenKitabı okudu
İnsanların, doğuştan yaratıcı olduklarını, amaçları konusunda bilinçli bir şekilde ilerlerdiklerini, sürekli üreten bir mühendis zihnine... Kısacası ne yöne giderse gitsin kendisine bir yol çizmeye ebedi bir şekilde mahkûm edilmiş bir yaratık olduğunu kabul ediyorum. Ancak bazen, insan bu yolu belirlemekle zorunlu olduğu için kendisini bir kenara atmak isteyebilir. Bunun yanında temiz yürekli olan insanlar bu yolun öyle ya da böyle bir yere varacağının farkındadırlar. Onlara göre en büyük problem, yolun bir yere ulaşması değildir; sadece gitmesidir ve hepimizin bildiği gibi tembellik bütün sorunların en büyüğüdür.
Sayfa 53 - RenKitabı okudu
Düşünmeyi deniyorum ve sonuç olarak benim için her birincil sebep hemen farklı bir birincil sebep doğuruyor ve bu, sonsuza kadar dönüyor. Bu kesinlikle bütün bilinç ve düşüncenin özüdür.
Sayfa 29 - RenKitabı okudu
Bilincin en doğrudan, en haklı, en yakın meyvesi durağanlıktır... İşte bu bilincin kolları kavuşmuş bir şekilde oturduğu halidir.
Sayfa 28 - RenKitabı okudu
Size yemin ederim beyler, bilincinizin aşırı açık olması bir hastalıktır, gerçek bir hastalıktır.
Sayfa 12 - RenKitabı okudu