İrem
@iremisreading
okur, izler, müzik dinler, çiçekleri sever.
Öğrenci
Türk Dili ve Edebiyâtı
Rize
Yalova, 17 Kasım
110 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Acımak... Ben insan ruhlarındaki derinliğin ancak onunla ölçülebileceğine kaniyim. Evet, dibi görünmeyen kuyulara atılan taş nasıl çıkardığı sesle onların derinliğini gösterirse başkalarının elemi de bizim yüreklerimize düştüğü zaman çıkardığı sesle bize kendimizi, insanlığımızın derecesini öğretir.. Fikrimce yalnız doğruluk hastalığı, bir hak ve hakikat meselesi etrafında toplanmak kabiliyeti, bir cemiyeti mesut etmeye kafi gelemez... Bunun için acımak, birbirimizin feryadını, iniltisini duyabilmek de lazım!..
Sayfa 13Kitabı okudu
Gözleri bakıyor ama artık görmüyor, kulakları dinliyor ama bir şey işitmiyordu. Deniz, yalı, ağaçlar kederli gözleri önünde; belirsiz şekiller halinde fırıl fırıl dönüyor, nereye bastığını, nerede durduğunu bilmiyordu. Düşünmek istiyordu fakat zihni her zamanki açıklığını kaybetmişti.
Sayfa 151Kitabı okudu
Ahlakçılardan olmak için ahlaksızlığı incelemek gerekir. Bir konuyla fazla uğraşmak, insanın o şeyle fazla içli dışlı olmasına yol açacağından tehlikeli bir bilimsel deney yapanların bazen deney sırasında bilim yoluna kurban gitmeleri gibi, aleme ahlak dersi vereyim derken ahlaksızlık batağına düşüp de ta dibini boylayanlar da görülmemiş değildir.
Sayfa 15Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Has bahçenin baldıranı çöplüğün gül fidanı olur.
Sayfa 5Kitabı okudu
Söyle bana Feride, bu kadar derin bir vefayı, bu kadar ince bir ruhu, bu küçük çalıkuşu göğsünün neresinde saklamıştın?
Sayfa 407 - 35. baskı, 1989Kitabı okudu
İnsan ruhu ne anlaşılmaz bir muamma!
Sayfa 287Kitabı okudu
Ayın on beşi karanlıksa, on beşi mutlaka aydınlık olacağını bilmiyor değildim.
Sayfa 230 - 35. baskı, 1989Kitabı okudu
Kapalı bir mahzende sızan bir ışık parçası, yıkık bir duvarın taşları arasında açmış cılız bir çiçek, her şeye rağmen bir varlık, bir tesellidir.
Sayfa 168 - 35. baskı, 1989Kitabı okudu
Biliyorum ki yaşamak için artık güler yüzden, cesaretten başka sermayen kalmamıştır.
Sayfa 168 - 35. baskı, 1989Kitabı okudu
Hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar... Hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağım bir oyun, bir zevkler ve acılar oyunu, bir inançlar ve aldatmalar oyunu, bir maskeler oyunu, bir aktör ve gözlemci olarak sonuna kadar oyna, gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin.
Sayfa 151Kitabı okudu
Bazıları, geleceğe olan inançlarını kaybetmedikleri için sabrederler. Bazıları, işi bitirmeye cesaret edemediklerinden. Korkaklık kuşkusuz hor görülesi bir şey, ama gene de yaşamın düzenine dahil. Tıpkı boyun eğmek gibi, o da hayatta kalmanın bir aracı.
Sayfa 151Kitabı okudu
İöinde koyulaşmış olan öfkemi toplamak zorundaydım, tıpkı çölde kaybolup susuz kalınca yaprakların ve çiçeklerin üzerindeki çiğ damlalarını biriktirip içen insanlar gibi. Öfke, kızgınlık, nadir de olsa isyan kıvılcımları, uyuşmuş onurumu yaşatmak yolunda değerli birer ateşleyici olmuştu.
Sayfa 149Kitabı okudu
Para pulla belli bir saygınlık edinmişti; saygınlık satılık bir kadın gibidir, umarım bundan şüpheniz yoktur....
Sayfa 147Kitabı okudu
Bazen aynı şeyi düşünürdük, ama ben yanımdaki insanları incitecekse konuşmaktan kaçınırdım. O ise doğru bildiğinden kuşku duymadan bodoslama dalardı...
Hangisi daha iyiydi? Bugün, onun gibi davranmadığıma pişmanım. Ama hayallerindeki gibi isyankar olamayışımın sebebi de güçlü bir sesin gölgesinde yaşamış olmamdır kuşkusuz.
Sayfa 113Kitabı okudu
...savaş kimi insanların zekasını ve enerjisini harekete geçirir. Bazen iyi yolda. Ama genellikle kötü yolda.
Sayfa 87Kitabı okudu