Uçurtmamı rüzgar yırttı dostlarım
Gelin duvağından kopan bir rüzgar
Bu rüzgar yüzünden bulutlar yarım;
Bu rüzgar yüzünden bana olanlar...
O ceviz dalları, o asma, o dut,
Gül gül, mektup mektup büyüyen umut
Yangından yangına arta kalmış tut
Muhabbet sürermiş bir rüzgar kadar
Her şeyin güzel olabileceğine inanmak istiyorum artık ben
Sendelesem de
Düşsem de
Buna değsin istiyorum
Eksilmek
Eskimek
Sensiz eksitmek
Sensiz yol yürümek istemiyorum
Bi ömürlük hayallere dalıyorum yine
Hepsini kuruyorum kafamda
Kötü ihtimallere karşı olan inancımı yitirmek istiyorum artık
* dizelerin kime ait olduğunu bilmiyorum. Bilen varsa paylaşırsa sevinirim
Gülüp eğlenmeliydim
Su gibi akmalıydım şu yaşımda,
Oysa ağır ağır düşünüyorum geleceği...
Kaç gecem daha böyle uykusuz geçecek
Beni felaketler değil düşünmek mahvedecek.
Sen güldüğün zaman
Şarkılar söylenir içimde
Güller açar kendiliğinden
Başlar gözlerimde bir renk cümbüşü
Çimen yeşilinden
Gök maviliginden
Sen güldüğün zaman
Güneş batmayı bilmez
Yıldız yıldızdır gökyüzü
Bir kadın gitar çalar
En mutlu sesiyle
Söyler türkümüzü
Ağlamak için gözden yaş mi akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mi?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mi?
Hasret; özlenenden uzak mi kalmaktır?
Özlenen yanındayken hicran duyulamaz mi?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solamaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş kurşun olamaz mı?
Tanrım bana sabır ver
Tahammülüm yok artık
Gözüme bir perde ger
Tahammülüm yok artık
Bu deliler alemi
Büktü benim belimi
Bu bitmeyen elemi
Tanrım doldur çilemi