Ana Oğul
.
.
.
Geceleriyse
Toprak damın çölünde
Bir aşağı bir yukarı
Dolanırken
Başını değer gibi alçalıp
Teselli gibi geçer bulutlar
Der ayrılığın adı yaman
Oldu kapı komşu malım
Dost bağım
Dizimdeki dermansızlık
Bu yaşın alameti değil
Baka baka kardeşim oldu yıldızlar
Ellerim ışıklı saçlarına değdi yıldızlar
Ana Oğul
.
.
.
Ana bir yangın yeri
Dehşet içinde saçı dağınık
Oysa sevin
Acın kutlu
Kocan oğulların şehit
İşte getiriyorlar onu da
anladın
yaşamakta olan son oğlun
.
.
.