Günün tiradı:
Başlangıçta, şaşkınlığa düşürmüştü beni dünya. Çevreme bakıyordum: "Nedir bütün bunlar?" diyordum; sonra şaşkınlığımdan uyanıyordum: "Kimim ben?" diyordum. Kendime bakmam da yeni bir şaşkınlık yaratıyordu. Bu dünyayla çok fazla doluydum. Kendimle çok fazla doluydum: bunu söylememezlik edemezdim, bunu haykırmadan edemezdim.
Kısa bir ÖYKÜ
"Eve Dönüş"
Olamaz… İşte yine başlıyorduk, bu yeni günün ilk ışıkları, dünkü günün ilk ışıklarına ne kadar da çok benziyordu. Aniden gözlerimi sıkıca yumdum, bir süre bekleyip kirpiklerimin gölgelediği göz kapaklarımı, yavaşça aralayarak yeniden baktım pencereye. Yırtılan perdenin rahatlığından faydalanarak, yüzüme çarpma cesareti gösteren ışık hüzmesinin,
Kadriye ışıkKitabı okudu
