Arzunun en korkunç tarafı gücü değil devamsızlığıdır, Anna Karerina'da bunu da görürüz. Tutkunun insanın içindeki benlikleri nasıl şiddetle ele geçirdiğini gördük, ancak bu tutku zamanla solar ve tüm duyguları karşı konulmaz bir şekilde yıpratır.
Bu önce, Vronski'nin başına gelir: Anna'yla beraber İtalya'ya seyahati sırasında, bir dileğin gerçekleşmesinin mutluluk getirmeye yetmediğini çok geçmeden anlar.
"Ne var ki Vronski, uzun zamandır arzuladığı şey tümüyle gerçekleşmiş olmasına rağmen, tam olarak mutlu değildi. Arzusunun gerçekleşmesinin, beklediği o mutluluk dağından sadece bir kum tanesi bıraktığını hissetmişti. Bu gerçekleşme, insanların mutluluğu bir arzunun gerçekleşmesi saymak gibi ebediyen yaptığı bir hatayı göstermişti ona."
Sayfa 37
Sinema Bir Şiir Olsaydı O, En İyi Şairlerden Biri Olurdu!
Asla kaçırmamanız gereken Andrey Tarkovski filmleri
1-) SİLİNDİR VE KEMAN
Silindir ve Keman, Andrei Tarkovsky'nin 1960 yılında Sinema Enstitüsü'nü bitirmek için çektiği 45 dakikalık mezuniyet filmi. Film bir işçiyle kemana yeteneği olan bir çocuk arasındaki ilişkiyi anlatır. Tarkovsky'nin Ivan'ın Çocukluğu (film) Ivan'ın
Palermo 13 Nisan 1787
Sicilyasız bir İtalya, ruhta bir resim oluşturmaz. Her şeyin anahtarı burada. İklimini ne kadar övseniz azdır.
Sicilya’da atları arpa, saman ve yoncayla besliyorlar. İlkbaharda atlara, tazelenmeleri için “per rinfrescar” dedikleri yeşil arpa veriyorlar.
Sayfa 249
1 Nisan Pazar
Sabah saat 3:00’te kuvvetli fırtına çıktı. Uykuda ve yarı uykuda kafamdaki dram planlarıma devam ettim. Bu arada güvertede büyük bir hareketlilik vardı. Yelkenleri içeri alınması gerekiyordu, gemi yüksek dalgalar üstünde sallana sallana yüzüyordu.
Denizde karada kafasında hep edebiyat…
Deniz yükselmeye başladı ve gemide herkes hastaydı. Ben, alıştım yatay durumda kaldım, yazdığım oyunu tekrar tekrar baştan sona düşündüm…
Napoli’den Sicilya’ya Deniz Yolculuğu/ 29 Mart 1787
Deniz beni hemen tuttu. Kamerama geçip uzandım; beyaz ekmek ve kırmızı şarap dışında bütün yiyecek ve içeceklerden uzak durdum. Kendimi çok rahat hissettim. Dış dünyaya kapalı, iç dünyamın egemenliğine girdim ve yavaş ilerleme öngörüldüğü için, kendime ciddi bir meşgale buldum: Tasso’nun manzum neşir halinde yazılmış iki perdelik oyunu.
Yaşamak için fazla hazırlık yapmak!
Yola çıkarken insanın aklına hep eski ayrılışları, ardından son ayrılışları geliyor.
Ve bir şey insanı eskisinden daha çok düşündürüyor: Bizler yaşamak için çok fazla hazırlık yapıyoruz.
Sayfa 195
Roma’dan Napoli’ye…
Artık toparlanmak altı ay öncesinden daha kolay oluyor. Evet geleli tam yarım yıl oluyor; altı ayın dört ayını Roma’da geçirdim. Ve bu zamanın bir anını bile boşa harcamadım.
21 Şubat 1787
Yarın Napoli’ye gidiyoruz.
O yeri görmeyi sevinçle bekliyorum. Anlatılmayacak kadar güzel olmalı.
Bir kule dikmek isteyen ama temeli kötü yapan bir mimar gibiyim.
Sayfa 169
Roma, 1 Kasım 1786
Evet, dünyanın başkentine ulaştım.
Eğer burayı iyi bir rehberin eşliğinde on beş yıl önce görmüş olsaydım kendimi daha mutlu sayardım.
Roma’ya ulaşmak arzusu öyle büyüktü ki, artık dur durak yoktu; Floransa’da bile sadece üç saat kaldım. Şimdi rahatım ve galiba hayatımdan da memnunum.(…) Gençliğimin bütün rüyalarını şimdi canlı olarak görüyorum…
Türkler!
Bu sabah Katolik ayinine katıldım. Her yılın bu günü, Sen Justine Kilisesi’nde Türklere karşı kazanılan zafer dolayısıyla yapılan bu merasime, venedik Dükü de katılmak zorunda.
Venedik Venedik
Sık sık özlemini çekip inlediğim yalnızlığın tadını şimdi çıkarabilirim. Çünkü insan hiçbir yerde kendini hiç kimsenin tanımadığı bir kalabalıkta olduğundan daha yalnız hissetmez.
Venedik’te beni tanıyan belki de yalnızca bir insan vardır ve ona da hemen rastlayacak değilim.