İyi rol keserim. Meselâ çok acıyor ama belli etmiyorum. Kimse de anlamıyor zaten...
İYi ROL KESERİM
Bugün bir sohbette geçti konusu sözde adaletin haksızlığın suskunluğun öğrenilmiş çaresizliğin vermiş olduğu umursamazlık duygusu. Ve düşündüm dedim ki evet gerçekten bende onlardan biriyim. İnsanın kendini eleştirebilmesi ne kadar zordur halbuki. Kendini dışardan izlemesi ne kadar zordur değil mi? Çarpar adeta rüzgar gibi yüzüne yaptıklarını yapamadıklarını sonra fısıldar usulca kulağına rüzgar gibi geçti dersin. Anlık birşeydir yani unutur gidersin. Ya da unutmuş gibi yaparsın. Sağlam rol kesmiyor muyuz sizcede? Acaba şu an hangi kahramanı oynamaktayız sizce sevgili dostlar.?