Unutkan olanlar mutludurlar: çünkü kendi aptallıklarıyla da “başa çıkarlar”.
Sayfa 144 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
“Kendi erdemine inanmak” aslında bu, ezelden beri kişinin “temiz vicdanı” denilen şey, dedelerimizin kafalarının arkasınan, ama çoğu kez akıllarının da arkasından sarkıttıları o saygıdeğer, uzun kuyruklu kavram örgüsü değil midir?
Sayfa 143 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Kendi erdemlerini aramaktan daha güzel bir şey var mıdır?
Sayfa 143 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Erdemlerimiz mi? Bizim de hâlâ erdemlerimizin olması muhtemeldir, bunlar haklı olarak daha şimdiden, onların yüzünden dedelerimize saygı duyduğumuz, ama biraz da kendimizden uzak tuttuğumuz o sadık ve kaba saba erdemler olmasalar da.
Sayfa 143 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
“ Bana yalan söylediğin için değil, sana artık inanmadığım için sarsıldım.”
Sayfa 96 - İş BankasıKitabı okudu
Birisi düşüncelerine bir ebe arar, diğeri de yardım edebileceği birisini: böyle ortaya çıkar güzel bir sohbet.
Sayfa 88 - İş BankasıKitabı okudu
Bir masumiyet vardır hayranlıkta: kendisine de bir gün hayran olunabileceği hiç aklına gelmemiş olan kişi hayranlık duyar.
Sayfa 85 - İş BankasıKitabı okudu
Nedir aslında içimizde “hakikati” isteyen? Gerçekte uzun süre oyalandık bu isteğin nedeni sorusunda, sonunda kalakaldık daha esaslı bir sorunun karşısında.
Sayfa 5 - İş BankasıKitabı okudu
çünkü uzun süre uçuruma bakarsan uçurum da sana bakar.
Hiç kimse kendi kendine zarar vermek istemez, bu yüzden bütün kötü şeyler istemeden gerçekleşir. Çünkü kötü olan kendi kendine zarar verir: kötünün kötü olduğunu bilseydi, onu yapmazdı.
Sayfa 103 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları