"Benim vazifem duaya açılan avuçlarımda, beni yardıma taşıyacak imkânları aramaktı. İmkânlara dokunmak ve onu emekle hak etmekti." diyerek dipsiz kuyularda sandalyesiyle ayağa kalkıyor ve adeta yumuşak bir tonda şöyle haykırıyor: "Heey, engelsiz koş(a)mayanlar! Her şey mümkün ve /fakat engel/sizsiniz!!! Şahid ol ya Rab, şahid ol ya Rab, şahid ol ya Rab!..."