Her sabah sensizliğe uyanıyorum.
İçimde koskoca boşluk ve acı..
Her sabah aynı , aynı...
Umutsuzca başlasa da gün.
İçimde bir his diyor
"Ya ararsa bugün?"
Kanat çırpıyor heyecanla
Umut kuşları içimde,
Akşam oluncaya
Gün batıncaya
Hüzün çökünceye kadar.
Ve yine sabah oluyor.
Sayfa 98