Bir açığım var.
Her şeyden kaçtığım , sığındığım bir açık.
Bazen içine sıkışıp perdeleri kapatıp yorganı suratıma , dizimi karnıma kadar çektiğim
Pencerelerine, dertlerime kulak tıkamayıp dinleyen fesleğenler dizdiğim
Kapısını bi nebze umut için açık olarak biçtiğim..
Yollarına mutlu günlerde geçip bakarım diye nergisler diktiğim.
Ama koklamanın nasip olmadığı ,
Sustuğum , gözlerimle konuştuğum bir açık.