Bir slogan, devrimci bir kurumun örgütlenme biçimi tarafından değil, fakat onun etini ve kanını oluşturan özü tarafından belirlenir.
Sayfa 165 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Talihsizliğimiz, Rusya'nın bir küçük-burjuva ülkesi olması, bunların şimdilik hala Kadetlerle uzlaşan Sosyal-Devrimcilerin ve Menşeviklerin peşinden gitmesidir. Ve kitleler, burjuvaziyle uzlaşma fikrinden hayal kırıklığına uğrayıncaya kadar, devrim duraksayacak ve tökezleyecektir.
Sayfa 163 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Liberal burjuvazi ve İngiliz-Fransız sermayesi, kapitalistlerin ve çiftlik sahiplerinin iktidarı temellerinde sarsılmadan kalırken, kitlelerin şevkini canlandırıp, bunu büyük bir savaş için kullanmak amacıyla Rusya'da, Jön Türklerin yaptığına benzer küçük bir devrim yapmak istiyorlardı.
Sayfa 159 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Üçüncü bir yol yoktur, ve üçüncü bir yol arayan Menşevikler ve Sosyal-Devriniciler, kaçınılmaz olarak gemiyi karaya oturtacaklardı.
Sayfa 129 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Biz, Marksistler olarak şunu demeliyiz: Bu bir kuruluşlar sorunu değildir, sözü edilen kuruluşun hangi sınıfın siyasetini yürütmekte olduğu sorunudur. Biz kayıtsız-koşulsuz , içinde çoğunluğa sahip olduğumuz Sovyetlerden yanayız, ve böyle Sovyetler yaratmak için elimizden geleni yapacağız. Ama iktidarı karşı-devrimle ittifak içine girmiş olan Sovyetlere devretmek - bunu yapamayız. Söylediklerim şöyle özetlenebilir : Hareketin barışçıl gelişme yolu sona ermiştir, çünkü hareket, sosyalist devrim yoluna girmiştir. Köylülüğün en yoksul tabakaları dışında, küçük burjuvazi, şimdi karşı-devrimi destekliyor. Bu yüzden şimdiki aşamada “Tüm İktidar Sovyetlere!” sloganının modası geçmiştir.
Sayfa 121 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Proletarya diktatörlüğünün olanaksız olduğunu, çünkü proletaryanın nüfusun azınlığını oluşturduğunu söyleyen yoldaşlar, çoğunluğun gücünü mekanik yorumluyorlar . Sovyetler bile, onun içinde örgütlenmiş yalnızca 20 milyon insanı temsil ettiği halde, örgütlülükleri sayesinde tüm nüfusun kendilerini izlemesini sağlamışlardır. Ekonomik yıkımın zincirlerini kırabilecek örgütlü bir gücü tüm nüfus izleyecektir.
Sayfa 120 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Devrim zamanında gericilik diye bir şey yoktur. Bir sınıf diğerinin yerine iktidara geçtiğinde, bu gericilik değil, fakat devrim ya da karşı-devrimdir.
Sayfa 120 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
“Tüm İktidar Sovyetlere !” eski sloganına bağlı kalmaya devam edebilir miyiz? Elbette ki hayır. İktidarı, gerçekte burjuvaziyle el altından anlaşan Sovyerler’e devretmek, düşmana yardım etmek olacaktır.· Zaferi kazandığımızda, iktidarı yalnızca, kırın en yoksul tabakaları tarafından desteklenen, işçi sınıfına devredebiliriz.
Sayfa 118 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Bizler iktidarı ele geçirmeye çalışmamaktan dolayı kınanabiliriz. 3 ve 4 Temmuz'da iktidan ele geçirebilir; Sovyetler'in Merkez Yürütme Komitesi'ni ele geçirdiğimiz iktidarı onaylamak zorunda bırakabilirdik. Fakat sorun şudur, iktidarı elde tutabilir miydik? Cephe, taşra ve bir dizi yerel
Sovyet, bize karşı ayaklanacaklardı. Taşranın desteği olmaksızın iktidarı temelsiz olurdu. Böyle koşullar altında, iktidarı ele geçirmekie kendimizi gözden düşürmüş olurduk.
Sayfa 118 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu
Marksizm ve yasal imkanlar - Mutlak değil diyalektik
Yaklaşan çarpışmaları layıkıyla ve örgütlü tarzda karşılamalıyız.
Esas görevlerimiz şunlar olmalıdır:
ı) işçileri, askerleri ve köylüleri sabra, metanete ve örgütlülüğe çağırmak;
2) örgütlerimizi canlandırmak, sağlamlaştırmak ve genişletmek;
3) hiçbir legal fırsatı tepmemek, çünkü hiçbir karşı devrim bizi gerçekten yeraltına süremez.
Sınırsız ve vahşi baskılar dönemi geçmiştir, bir «yasal» zulüm dönemi yerleşmektedir ve biz, yasanın bize tanıdığı her fırsatı iyice kavramalı ve kullanmalıyız.
Sayfa 117 - İnter Yayınları, 1989.Kitabı okudu