Babaların parası yoksa bu çok kötü!
Sayfa 56 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
"Meğerse herkesin bir hikayesi varmış ama kitap olması için anlatılması gerekiyormuş."
Sayfa 27Kitabı okudu
"Uçaklar kaybolduğunda güvercinler uçuşacak beyaz beyaz."
Sayfa 68Kitabı okudu
İnsanlar, işlerine gelmeyeni duymaz, görmezmiş. Onlara duyurmak, göstermek için çok söylemeli, çok yazmalıymışım.
Ben de söylemeliyim. Büyüklerin çıkardığı savaşta çocukların da öldüğünü, anne babalarının öldüğünü, okula gidemediklerini, yemek, yatak bulamadıklarını, küçük çocukların çok çalıştırılıp az para aldıklarını, kış geldiğinde donabileceklerini... Hepsini söylemem gerek.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bütün anneler ve çocukları yaşasa daha iyi değil mi?
Babalar da yaşasa... İnsan başkasının annesini, babasını, çocuğunu nasıl öldürür?
Sayfa 32Kitabı okudu
Kocaman bir ağzı, bembeyaz dişleri vardı. O gülünce benim de gülesim gelirdi.
"Gülmeyin öyle" derdi annesi. "Başınıza kötü bir şey gelir."
İnsan gülünce neden başına kötü bir şey gelsin ki! O gün de çok gülmüştük Fatıma'yla. Evlerine bomba düşmeden önce. Karnımız ağrımıştı gülmekten. Sonra Fatıma gitti. Bir daha gelmedi.
Biz o gün çok güldük diye mi öldü Fatıma?
Sayfa 11Kitabı okudu
Bir düğme olsaydı da basıp kapatsaydım keşke dünyayı.
Sayfa 10Kitabı okudu
Haberlerde Suriyeli mültecileri anlatıyorlardı. Kaçarken bot batmış. Çok insan ölmüş. Irmak'ın annesi kızdı babasına.
"Çocukların yanında dinleme böyle şeyler" dedi.
Haberleri izlemeyince savaş olmamış mı oluyor?
Sıra arkadaşım Fatıma ölmemiş mi oluyor?
Sayfa 9Kitabı okudu
Büyükleri anlayamıyorum. Neden savaştıklarını, neden para denen kağıdın bu kadar önemli olduğunu, neden çocuklara bile kötülük yaptıklarını...
Sayfa 8Kitabı okudu
Keşke savaş olmasaydı.
Keşke herkes ülkesinde yaşayabilseydi.
Keşke silahlar icat edilmemiş olsaydı.
Keşke insanlar başkalarına kötü davranmasalardı.
Sayfa 7Kitabı okudu
