Nükleer silahlarla şiir de yazılmaz
Tek kişilik acılarla kaplıdır çünkü uçurtmalarımız
Jilet bağlanmıştır telaşımıza henüz erkenden
Çocukluk denmez ya buna, olsa olsa kundaklama
Şimdi ölebiliriz aslında bir proleter gibi
dikeriz gözlerimizi belki hayata
Uhud’un okçularından rol çalıyor nasılsa dünya
O filmin sonunda ağlayacaktık galiba
Bizi çok derin kazıdılar be abi!
Kavuşmak diye bir şey yok!
Kavuşmak diye bir şey!
Kavuşmak diye!
Sıralar boyunca çizik içinde kalbimiz, denize paralel uzanmak bile iyi gelmiyor dağlara...
Kanlarımızı toprağa bağışladık, ya bir Paraguay düellosunda buluşmanın vaktiyse şimdi!
Kadraj hatasıdır bu gidişin!
- bir ıslanmak ki sevgilim,
üşümeye ihtimaller yetmez-
Sayfa 56Kitabı okudu
Çürük bir kütük gibi
Toprağa yarı gömülmüş
Çiçek açmamış hayatım
Bu üzgün sona gelmiş
Sayfa 50 - Minamoto YorimasaKitabı okudu
Yapmacıksız bir yaşamı özlüyorum,
Kurtuluşumuz şiirden falan gelmeyecek,
Yaşamamızdan gelecek, gelecekse.
Sayfa 35 - Turgut UyarKitabı okudu
Rüyalara söz geçmiyor, gitmiyor başımızdan gömleğimizde kasten süslü dünya
-müsait bir ölümde inememek gibiyiz-
Sayfa 18Kitabı okudu