"Seni sen yapan şeyler; sevgin, korkun, umudun, inancın ve cesaretin."
Ağlamaklı çıkan sesimle "Bazen..." dedim. "Bazen bir şeyler, karşılık beklenmeden ve yürekten geldiği için yapılmalıdır. Bana yardım etmeniz için veya sırf ben istedim diye içinizden birinin kendisini feda etmesini gerektiren bir neden yok. Hiçbir zaman da olmayacak. Ben sadece... sizden yardım isteyen, çaresiz, genç bir kızım."
Sayfa 185Kitabı okudu
Güven, kolayca kırılırdı...
Descartes'in gözlerinin içine baktım. "Ruhum gölgelerin arasından parlayacak ve bu..."
Devamını o getirdi. "...yaşayan her kötü şeyin sonu olacak."
Sayfa 512Kitabı okudu
"Rüzgar durduğunda, ölüm fısıldayacak kulaklarımıza ve acı çekeceğiz sonsuzlukta. Yağmur durduğunda, kıtlık saracak dünyayı ve güneş yüzü görmeyeceğiz bir daha. Yer sarsıntısı durduğunda, cehennem yükselecek arşa ve kan ağlayacak yüreklerimiz. Ya bu savaş bitecek ya da şimdi ezeli kıyamet yaşanacak. Seçim sizin."
Sayfa 504Kitabı okudu
Bazen yaptığınızdan pişman olup suçluluk duyacağınızı bildiğiniz halde yine de onu yaparsınız. O an geri dönüşü olmayan bir yola girmişsinizdir. İleriye doğru yürümeye devam ettikçe önünüze tanıdıklarınızın gözyaşları ve hayal kırıklıkları çıkar. Yaptığınızı düzeltmeye çalışırsınız, bu çoğu zaman işe yarar ama işe yaramadığı zamanlar da vardır. Mesela birinin canına kıymak, onu tam anlamıyla yakarak kül etmek, geri dönüşü olmayan ve affedilemeyecek kadar ağır bir suçtur. Bu suçu beraberinizde ölünceye kadar taşımak zorundasınızdır. Omuzlarınıza sizden başka kimsenin asla göremeyeceği bir yük binmiştir. Artık bu yük ve beraberinde getirdiği sorumluluk size aittir.
Sayfa 445Kitabı okudu
"Bu senin kaderin, Melany, sen yüz yıllardır doğan ilk kahinsin. Bizi başımıza gelecek kötülükten de ancak sen kurtarabilirsin."
Sayfa 59 - Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Artık her şey anlamsızlaşmıştı. Çünkü ondan kalan son şey...
Külleri gitmişti.
Sayfa 515 - Ephesus yayınlarıKitabı okudu