Hafız Nuri Efendi buna kızar gibi oldu. "Benim sana ne ziyanım var?" diyecekti, demedi. Kalktı, kahve kapısına gitti, durdu. "Eve dönsem." diye düşündü. Artık ikindi vakti. Akşam oluyor. Köşeden geçerken bakkaldan ekmeğini aldı, eve gitti. Annesi kapının ipini çekti. Mangalda pişen yemeğin kokusu bütün evi bürümüştü...