Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Peki kimdi benim kalbimin sahibi?
Ne zaman bulacaktı beni?
Sakın korkma, eninde sonunda kalbin hakettiğine kavuşacak…
Yaşadığım deneyimler sonucunda bu kadarını biliyordum.Evet,üzüntü ifade eden bir şeyler söylemeliydim ama bilmiyordum henüz.Yani beynim biliyordu ama kalbim bilmiyordu.Zaten o zavallı,yorgun pompa ne bilebilir ki!
Sayfa 12
"Göremeyeceğim ufuklarını,
Doğduğum ilin;
Suçum yok ama mahkûmum
Ömür boyu acı cekmeye.
Damda baykuş otecek,
Sesi ormana yayılıcak,
Kalbim kederle sızlayacak,
Ama ben orada olmayacağım."
Üç günlük dünyada dört günlük hesap yapılmaz.
Kendine bir ömür süresi biçilen insan mı daha şanslıdır yoksa ne zaman öleceğini hiç bilmeyen bir insan mı?
Her şeye bu kadar geç kalmışken, ölüme bu kadar acele edilir miydi…