Sen Olmasan Ben Olmazdım
Sen bir âşksın ben bir Mecnun
Sen olmasan ben olmazdım
Sen bir gülsün ben bir bülbül
Sen olmasan ben olmazdım
Kalbimde yaşarsın her an
Yanıyor dünya, sonumuz yakın.
Gel bütün gücünle kalbime dokun...
Of Not Being A Jew
İniyorum kulelerinden katil
iniyorum maktul minarelerden
taraçadan, bahçeden
ilk tanıyı bulanların indikleri her yerden
ilk tanıyı bulandıran bir vaşakla birlikte
değdikçe ayaklarım merdiven alçalıyor
açılıyor leşlerin, atmıkların cesurane
canlıların korka korka uzandıkları zemin
Dizlerimin üstüne çöküp kan kusarken sığındım tanrıya.
Ellerimin arasında bir bıçak kendimi öldürmek adına.
Korkmadım.
Yüzleştim.
Ağlamadım.
İntiharlar düşleyip yüzleştim gerçeklerle.
Omzuma değil kalbime dokun.
Üstümde yaşam tozu nefes aldıkça kirlendim.
Ağladım.
Ve ben artık denize bakarken bile boğuluyor.
Kendi cesedimi görüyorum mezarlıklarda.
Hissizim biraz.
Biraz eksik.
Hep buruk içim.
Yalnızlık daima başucumda.
Onur Sevindik
Affetme beni hiç affetme
Gözünden düşür, eskiyi düşünme
Bilirim zor, acıdır bazı şeyler
Günü geldiğinde dokun kalbime
Suzan Hacıgarip ft. Çağan Şengül- Sancı
Affetme, beni hiç affetme,
Gözünden düşür, eskiyi düşünme.
Bilirim zor, acıdır bazı şeyler,
Günü geldiğinde dokun kalbime.
Her şey ve herkes iyidir
Niyet samimi olunca
Taş yerindeyse
İnsan haddindeyse
Konuşulan konu iyiliktir
🍀🍀🍀
Yüzüne değen huzur
Ya şimdi dokun ellerime ya da el gibi dur
Ya fer ol gözlerime ya da gözümün nuru
Muallâk bir duygunun esiri etme beni
Ya kederim ol artık ya da kaderim
Askıda bıraktığın ben değil hayatımdır
Ya çekil bakışlarımdan ya da gör beni
Öznesi sen oldun ya tuttuğum her dileğin
Ya gidenim ol artık ya da kaderim
Ne kadar tutabilirim adını kalbimin
Kaybolan bir benliğe sahibim. Issız bir gecenin kollarındayım. İçime yağan karı sevdim, yüreğimi üşüten bu yağışa sarıldım. Rüzgârın haykırışı içime doldu, kurtulamıyorum. Üşüdüm ama kapatabileceğim bir pencerem yok, aramızda da bir şey yok. Bedenimi üşütmene ses çıkaramam ama ruhum kaldıramaz. Sarsıntının götürdüğü binlerce insan, beni de götür. Rüzgârın özgürleştirdiği ruhlar, beni de özgürleştir. Sancı içinde yağan kar artık ruhumu da üşüt üşüt ki ölüm kolaylaşsın, düşüncelerimi bulandır ki soğuk şiddetlensin. Ruhumu üşütmekle kalma, kalbime de dokun. Ölmek neden berbat olsun? Yaşamın verdiği acıdan berbat ne var ki. Geç olmadan, gece kollarını üzerimden çekmeden özür dilesem herkesten...
Ölüm çok mu zor? Huzur çok mu ırak? Biraz uyusam. Sonsuza sürdürebilir misin? Gözlerimi kapalı bırakır mısın. Bir kere, gerçek bir sevgi verir misin? Kalbime dokunup işleyişini bozup ona durmasını söyler misin?