Kaldırımlar
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Kaldırımlar
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
ÖMÜR TÖRPÜSÜ ŞİİRİ
Yorgun şehrin;
Pabuç eskiten, arka sokaklarında,
Seğirtmeden, öylece yürüyorum,
En az şehir kadar yorgunum...
Güneşli bir gün;
Akşamın mahur kızıllığına yakın.
Sola duyarlı, o a'nı yaşıyorum.
Mevsimlerden bahar, mayıs sonları…
Erguvanlar çoktan çiçek açtı.
Tuzuna bile banamadık,
Yeşil eriğin geçti zamanı…
Artık mor salkımlı
KALDIRIMLAR
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri