- Kudemâ; kendilerine "Nasılsın" diye sorulunca, "Sıratı geçince belli olacak" diye cevap verirmiş. Muhteşem değil mi? "Sağlığım iyi, param var, işlerim yolunda, eh o halde ben de iyiyim değil" yani. Yahut "Dertlerim var, hastayım, o arabayı hâlâ alamadım, kötüyüm" değil. Ölçü başka bir yerde duruyor, kalp
Hayat bir kaynaktır. Sürekli mesaj yollayan bir vericidir. Sürekli aynı şarkıyı söyleyen ve ancak yine kendi frekansındakilerin duyduğu bir şarkıcıdır o. Sürekli çağrı yapan ancak sadece kulakları işitenlerin duyduğu bir çağrıcıdır. Sürekli oyunlar sahneleyen ancak görebilenlerin gördüğü bir oyuncudur ve bu kaynak ancak akılla bulunabilir. Bu kaynağı ancak görebilenlerin gördüğü bir oyuncudur. Ve bu kaynak ancak akılla bulunabilir. Bu kaynağı duyabilmek için akla ihtiyacımız var. Akıl büyük bir nimettir insan için. Ve kullanması gerekir insanın tekrar kaynağını bulabilmesi için. Akıl, sahibine tekrar teslim edilmesi gereken bir emanettir insana. Ancak dönüş yolu bilinmiyorsa teslim edilebilir mi alınan bu emanet? Geldiği yolu unutsa, üzerine derin bir rüyaya dalsa bulabilir mi insan emanetini aldığı kaynağın yolunu?
Öldüğünde yanında hiç bir şey götüremeyecek olan insanların kendini zengin görmesi, aldım, kazandım, bunların hepsi benim demesi bir kaybetmişlik değil de nedir?
