Kâlu belâ nedir? denirse cevap şudur :
Kâlu belâ, ruhların yüce Allah ile anlaşmasıdır manası evet kabul ettik sen bizim Rabbimizsin demektir 
Sayfa 16Kitabı okudu
Ben hatırlamıyorum, demiş; Allah'a böyle bir söz verdik mi? Bir söz verilmiş ise babam adem vermiştir, ben değil! Unutmuş herhal. “Babam” diyor da ben söz kestim demiyor. Kalu beladan bahsediyorum.(...)
Yalnızca sana dendi ki, “En güzel surette yaratıldın be Adem! Ey Adem’in oğlu-kızı, ahsen olan şekil şemaille yaratıldın be kuzum! İki kaş, iki göz. Endamın yeter. (...)
Ve bir şey daha…Yalnızca sana.
Vacib’ul Vücûd olan Zat-ı İlahi dedi ki, yalnızca zatıma has esmayı sana da isim vereceğim. Hiçbir taş-toprağa, nebata, hayvanâta hatta melaikeye vermediğim ism-i celalimi. Ey Adem ve oğul-kızları dedi, Allah’u Zül Celal! “Ben Mü’min’im, Halim’im, Hekim’im, Selim’im, Azim’im, Vekil’im, Vasi’yim, Şakir’im, Hafız’ım, Basir’im, Mürşid’im, Reşid’im, Sadık’ım…Seni de bu esma ile vasfetmek istiyorum, var mısın?” Evet dedin, Bela!(...)
Kendisini yok (fena) kılabilirse Varlık ortaya çıkacak. Varlığı (vacibu’l vücûd’u), ancak mevcuddan yüz çeviren kimse müdrik olacak. Yalnızca insan, Varlığa, Rahman’a, Rabbu’l Alemin’e ait esma’yı gösterebilir, Allah’ın boyasını giyinebilir, Varlığın aynası olabilir. Bu fikri sevdin ve istedin; ruhlar aleminde. Ondan kelli, insan olmaya geldin. Varolmak hırkasını böyle giydin...
