Bazı dostluklar iyi ki varlar... Bundan 17 sene önce bugün doğdun ve iyi ki de doğdun. İyi ki seni tanımışım... Sen benim kapkaranlık hayatımı kar tanelerin ile aydınlattın. Bazen gücüm kalmıyor, dayanamayacak seviyeye geliyorum ama sonra seni düşünüyorum, hayallerimizi düşünüyorum. Bazen ben bile kendime güvenmediğim zamanlar da sen geliyorsun ve bana yapabileceğimi söylüyorsun. Sen benim büyük dayanağımsın, asla kaybetmek istemediğim kişisin. Hayata küstüğüm zaman beni hayallerimiz ile hayata döndüren kişisin. Ümitsizliğe kapıldığım zaman seneye Ankara Hacettepe üniversitesini düşünüyorum. Hayallerime seninde ekledim, ne zaman seninle olan bir hayal kursam her zaman yüzümde bir gülümseme oluşuyor. Sen bana yeri geldi arkadaş, dost, kardeş, sırdaş oldun ama en önemlisi ne biliyor musun? Sen bana yeri geldi abi bile oldun, sen benim ailem oldun... Bir derdim olduğun da beni sıkılmadan dinledin, çözüm bulmaya çalıştın. Sen beni hiç bir konuda yargılamadın, herkes yargıladı ama sen yargılamadın. Yer geldi herkes benim karşımda durdu ama sen o zaman bile benim yanımda kaldın. Seni anlatmaya kelimeler arıyorum ama bulamıyorum. Goggle'ye Burak yazdığım zaman aradığınız kelimeyi tanımlayacak cümle bulamıyoruz diyorlar. TDK bile seni tanımlayamıyor. Sen nasıl hep benim yanımda durduysan ben de hep senin yanında duracağım ne olursa olsun. Hani demiştin ya ilk tanıştığımız zamanlar eğer ilerde bir gün bir şey olursa beni bırakır mısın? O gün de dediğim gibi seni asla ama asla bırakmam ne olursa olsun. İyi ki varsın kar tanem, iyi ki doğdun. ❄💫