Bazen kendimi sadece bir damla kar ile özdeş tutuyor, bazı geceler o bir damla kar gibi yağıyor, yaşıyor ve ölüyorum. İçim soğudu, tenim soğudu. Buzdan bir heykel gibi, azar azar soğuk bir biçimde eriyorum.
Sayfa 72Kitabı okudu
Bütün suç, o lekesiz, gri nedir bilmeyen beyaz ve ışıklı gülümsemesindeydi. Bütün suç, o gülümsemenin bir köşesinden vaatle göz kırpan gamzesindeydi.
Sayfa 75Kitabı okudu
Güven, onu ilk gördüğüm günden beri, zihnimde tasarladığım ve ne acı ki; gerçekleşmesini hem isteyip, hem kaçındığım beyaz bir düştü.
Sayfa 75Kitabı okudu
Geçmişten gelen eşyalar, saklanan anılar, kişilere ait izler, kokular... Kapalı bir kutunun içinde adresini bulduğunda hazin bir tebessümle karşılanıyormuş meğer. Özlemle, hürmetle ve sevgiyle kucaklanıyormuş, ulaştığı yerde...
Sayfa 80Kitabı okudu
İnsanın aldatamayacağı tek kişi aynada gördüğü değil midir? Yüzüne bir maske çizmen, ayna ile arana gülümseyen bir perde çekmen, kandırabilir mi onu?
Sayfa 105Kitabı okudu
Biliyordum ki, insanın sözle anlatacakları, anlatmak istedikleriyle sınırlıdır. Tepkiler daha gerçek ve daha anlamlıdır.
Sayfa 195Kitabı okudu
Küçük çocuk... Bilmiyordu ki, kâbuslar en çok güçsüz olduğun zamanlar çöker üstüne. İyice kendinden geçmeni bekler, sinsice. Kâbuslar düş değil, düşmandır.
Sayfa 195Kitabı okudu
Belki de içimde başka bir kadın, ikinci ben diye bir şey yoktu. Belki de bütün o sesler, karalar bağlamış, huzursuz vicdanımdan geliyordu.
Sayfa 256Kitabı okudu
Ruhen, bedenen, kalben... Her yönden tükeniyordum. Akranlarım gibi, hayallerim, planlarım, yaşıma yakışan isteklerim, heyecanlarım yoktu. Bitmek bilmeyen bir keder oturmuştu hayatımın dümenine. Ufku görünmeyen bir yerlere gidiyordum. Bir sonu olsun istiyordum artık o yolculuğun.
Sayfa 256Kitabı okudu
Her bulanık su, bir süre sonra durulur... Her fırtına bir süre sonra yorulur... Her yangın bir an gelir, soğur. Geride izleri kalmaz mı? Kalır elbette... Çamurdan bir yatak, kırık dallar, kıraç bir toprak...
Sayfa 399Kitabı okudu