Atatürk'ün Adalet'i...
Yaşlı kadın yatağından kalktı. Sabah ezanının insan ruhuna huzur veren sesi oda içinde yankılanıyordu. 88 yaşından beklenmeyecek bir çeviklikle pencereye doğru yöneldi. Pencereyi açması ile birlikte odaya ezan sesi ile birlikte baharın güzel kokusu ve kuş cıvıltıları doluştu. Penceresinden gözüken Kurtuluş Parkına bakarak
DÖNER DİYE BEKLEDİM
Saymadım, hasretinle bu kaçıncı yılbaşı!
Bir ihtimâl de olsa döner diye bekledim.
Ne bir demet karanfil, ne bir damla gözyaşı;
Bir hâl hatır sormayı dener diye bekledim…
Şu kışta kıyamette ömrüme düşen karda
Bir dostuma uğrayıp ahvâlimi sorar da
Belki de bir nedamet, bir merhamet duyar da
Yenilmez gururunu yener diye
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Zulamdaki mahzun resim.
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
-Ahmet Arif-
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğruna ölümlere gidip geldiğim,
Zulamdaki mahzun resim,
Haberin var mi?
Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,
Karanfil kokuyor cıgaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...
#Ahmet #Arif #Şiirdir
Karanfil Fanzin’in 15. Sayısı Çıktı - Edebiyat Haber Portalı edebiyathaberleri.com/haber/1246/kara...
Kurşun yarası
Kızıl karanfil gibi açmış alnında
İstanbul'da
Beyazıt meydanı'nda...
NAZIM HİKMET
TAYLAN ÖZGÜR!
Ağlama karanfil
Beni de ağlatma
Sil gözyaşlarını
Yeşerecek sevdan
Kutlu tohumlarla
Körpe dudaklarda
Aldırma söylenen o sözlere
Sen dağıt etrafa mis kokunu
Umudu sevgiyi özlemlerini
Ve hasretleri
Susadım karanfil
Çöllerde kavrulan
Kurumuş toprak gibi
Kelepçe vurulmuş
Yemyeşil gövdene
Ben özgürlüğe hasret
Karanfil suyu neyler gülüm
Güzel kokuyu neyler
İki baş bir yastikta
O göz uykuyu neyler
Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil unutulur şey değil
Çaresiz geliyor aklıma.
[Melih Cevdet ANDAY]
Karanfil Fanzin'in 17. Sayısı Çıktı - Edebiyat Haber Portalı edebiyathaberleri.com/haber/1691/kara...
“SENİ SEVEN NEYLESÜN” VE BEYNUN AKYAVAŞ
M. NİHAT MALKOÇ
Nice sözde meşhurlar vardır ki, ne yazık ki bulunduğu yerin hakkını vermeden o noktaya gelmişlerdir. Niceleri de vardır ki haksız yere nisyan bulutlarına gömülmüşlerdir. Fakat her şeye ilaç olan zaman, bunları elemesini, adaleti tecelli ettirmesini bilmiştir. Zamanın nisyan bulutlarında
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
YERÇEKİMLİ KARANFİL
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce.
-Edip Cansever