“Onların kalplerini de seninki gibi sanıyorsun,
Herkes o kadar yumuşak,
Şefkat dolu olamaz oysa,
Oldukları gibi,
Görmüyorsun insanları,
Olabilecekleri gibi görüyorsun,
Hep kendinden veriyor,veriyorsun,
Biliyorum sevgi de sadakatsizliğe gelemiyorsun,
Benim güzel çiçeğim,
Canını yakmak istemem,
Herkes senin sevdiğin gibi,
Sevmiyor bu devirde,
Ne yazık ki,
Herkesi kendin gibi,
Güzel mi sandın?
Ah benim karanfilim,
Nasıl kandın?…”