Neşe, şevk veren her şey aydınlıktır. Diğer yandan, kederli olan, ışıktan veya vazıh bir sesten yoksundur; “güneşsiz, renksiz olan” kâbusun bizzat kendisi olur; huzursuz eden sesler bir “uğultu” gibi işitilir. Toprak, karanlık madde, gökyüzü ise saf ışıktır. Tao felsefesindeki Yin ve Yang gibi iki varlık parçası çekişir ve onların ortasında şıklı nesneler vücut bulur. İkisinden de ilham alan yeryüzü varlıkları bu yüzden yan-aydınlık, gölgelidir: “aylarca toprağın karanlığında kaybolan bir göğün birdenbire küçük bir filizle mavi havaya ve aydınlığa kavuşması gibi” varlıklar ve eşyalar, ışık ve karanlığın buluştuğu yerde şekil bulur.
Sayfa 1187 - Özgür TaburogluKitabı okudu
