Hiç bir korku açlığa karşı direnemez, hiç bir sabır onu aşındıramaz, açlığın olduğu yerde iğrenme varolamaz, hurafelere, inançlara, ilke diyebileceğimiz şeylere gelince de, bunlar rüzgarın savurduğu saman çöplerinden farksızdırlar.
Tuhaftır kadınların gerçeklere böylesine yabancı olmaları. Kendi dünyalarında yaşamaları...Fazla güzel bir dünya onlarınki;
Biz erkeklerin, dünyanın kuruluşundan beri iç içe yaşadığımız herhangi bir Allah'ın cezası gerçek, kalkıp yıkıverirdi dünyalarını.
Fakat ben ona dünyadaki herkesten çok inandım, kendi annesinden, hatta kendinden de çok. Onun bana ihtiyacı vardı! Bana! Her iç çekişine, her kelimesine, her işaretine, her bakışına büyük değer verirdim.