Zaman…
Nasıl da akışkan bir kavramdır…
Çünkü kimse onu durduramaz ve kimse akıp giden zamanı geri getiremez.
Zamana karşı yarışırız ama ne kadar fuzuli bir uğraştır aslında.
Hayıflanırız boşa harcadığımızda.
Beklemeyi sevmeyiz, bekletilince kızar, bekletince utanırız.
Oysa zaman başka bir boyutta yaşanır Afrika’da.
Akmaz, kokmaz bir kavramdır.
Kimse hayıflanmaz, üzülmez zaman geçti diye.
Çünkü hayat bu değil midir?
Zamanın akması yani…
Ve insanın yapabileceği tek şey de onunla akıp gidebilmek…
Hiçbir yere koşuşturulmaz, acele işe şeytan bile karışmaz Afrika’da.
Zaman akar.
Kimse ona karışmaz.
Kimse onunla yarışmaz.
Saklayacak, kollayacak, aman kaybolmasın, çalınmasın dediğiniz hiçbir şeyimizin olmadığı bir hayat düşünün….
Evinizin kapısı açık kaldı diye, anahtarınızı kaybettiniz diye endişelendiğiniz anlar vardır ya da çantanızı kollayayım dediğimiz durumlar…
Yarın ne gitsem, yarın ne yesem diye düşündüğünüz…
Sonra böyle kaygıların hiç olmadığı bir hayat…
Sahip olduğunuz ve olabileceğiniz her şey yanınızda, üzerinizde.
Tek bir anahtarınızın dahi olmadığını hayal edin…
Nasıl olurdu?????
Bir Afrika atasözü;
Hızlı gitmek istiyorsan tek başına, uzağa gitmek istiyorsan toplu halde yürü…”
Bilgi satın alınıyor alınmasına ama bilgelik, bana sorarsanız sadece atadan, dededen gelen bir eğitimle ediniliyor. En iyi okullara göndermeyi becerebileceğimi çocuklarımıza bilgeliği, evde, ailede, yani kendi kabilimizde öğretebiliriz gibi geliyor. ???
……bizi ayıran farklılıklarımız değil, “farklıya” karşı tutumlarımız.
Ugandalı yazara saatini ona satmasını istemiş, yazar satmak istemeyip direnince;
“Boşver gitsin. Beyazların saati, benim vaktim var” demiş. “ Ben istesem kol saati satın alırım ama sen istesen de vakti satın alamazsın!”
???
Sahi… Birbirimizi görmediğimiz ev, ev midir? Aramıza ördüğümüz duvarlar küçüklükten itibaren duvarla, betonla başlamıyor mu?
Ubuntu! Yani insanlık!
Ubuntu, “ ben, biz olduğumuz için benim” demek, “benim ben olmamda senin payın var “ demek. Yani insanlığın birliği üzerine kurulu bir Afrika felsefesi.
Carpe diem, yani “Günü yaşa” Latince bir özdeyiş… yarını göreceğinin garantisi olmayan bir ömür sürerken, elinde bugünden başka bir şey olmayınca anı yaşamaktan başka ne yapabilir ki insan?
Biz insanlar yüzyıllardır etrafımızdaki doğa uyum sağlamaktansa doğayı evirip çevirip kendimize uyum sağlamaya zorlamadık mı?
En sağlıksız, en suni yaşam şartlarını kendimiz yaratmadık mı?
Bize hizmet etsin diye yarattığımız şeylerin kölesi olmadık mı?
Sonra da yine kendi ellerimizle yarattığımız o korkunç yerleşim yerleriyle mücadele etmek zorunda kalmadık mı?
Şehirler yaptık devasa. Bize hayatlarımıza hükmeden….
Peki sonra tek hayalimiz, bir gün o yarattığımız şehirlerden doğaya kaçmak olmadı mı?
Ubuntu!
Yani insanlık!
Afrika'yı Afrika yapan bir felsefe...
Ubuntu, "Ben, biz olduğumuz için benim" demek, "benim ben olmam da senin payın var" demek. Yani insanlığın birliği üzerine kurulu bir Afrika felsefesi.
Sayfa 34Kitabı okudu
"Afrika'ya dair en karanlık şey dünyanın bu kıta hakkındaki bilgisizliğidir."