Söz dedim, söz verdim.
Yüzüme bir daha çiçekli masa örtüleri sermeyeceğim. Sokakta kuş ölüsü bulmuş çocuk gibi ağladım.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
İnsanlar çoğu kez, onaylanmak için danışır; alkışlanmak için beğeninize (tenkidinize değil) sunarlar düşüncelerini. Kendisine danışılan kimse de çoğu kez gerçek düşüncesini söylemez.
"Kendini bildi bileli
Mum ışığında okumaktı bütün zevki
Sonra da ellerini ikide bir
Alevin üstünde gezdirirdi.
Emin olmak için olacak
Emin olmak için
Yaşadığına ...