Kitaba BAYILDIM arkadaşlar. Evet, BAYILDIM. Tek kelimeyle MUH-TE-ŞEM’di. Charlotte Bronte’nin akıcı kalemi, naif betimlemeleri öylesine saf ve duruydu ki kitap güzelce aktı gitti. Kitabın her sayfasında kendimi film izliyormuş gibi hissettim ve hiç sıkılmadım. Resmen ben bu kitapla yaşadım. Okurkenki durumumu anlatamıyorum, çünkü okurken dünyada değil gibiydim. Hayalimde karakterlerimizle baş başa, yanlarına kurulu bir sandalyede oturmuş onları izliyor gibiydim. Kâh sevindim, kâh hüzünlendim ama zaten hayatta böyle değil midir? Bir gün üzülürüz, bir gün mutlu oluruz..
