KİTAP MEDENİYETİNİN ÇOCUKLARI, KİTABA DÖNÜN
Biz, kadim Müslüman Türk milleti olarak kitap medeniyetinin çocuklarıyız. Biz, uzun tarihimiz boyunca ilk ve tek kitabımız olan Kur’an merkezli büyük ve muhteşem bir Türk-İslâm kültür ve medeniyeti inşa ettik. Yazdığımız bütün kitaplar bir kitabı, tek gerçek kitabı, tek doğru kitabı, tek eksiksiz kitabı, tek ebedî ve ezelî kitabı, rehberimiz
Bir yerden düşen ya da bir yere çarpan çocuğun ağlamasını kesmek için, düştüğü ya da çarptığı yeri-nesneyi tekmelemek, tokatlamak;
yanlış bir harekete imza atan, hata yapan çocuğun suçluluk çekmemesi, ağlamaması için suçu bir nesneye atmak veya 'Ayşe yaptı, Mehmet yaptı, ablan-abin yaptı' diyerek onu aklamaya çalışmak;
zararlı veya zararsız olsun çocuğun her isteğini koşulsuz şartsız yerine getirmek...
Tüm bunlar çocukların, ilerde her istedikleri yerine gelsin, bir dedikleri iki edilmesin diye birer zorbaya dönüşmelerine sebep olabilir. Ayrıca istedikleri hazır olarak direkt yerine getirildiği için ilerde bir baltaya sap olamamak, kendi ayakları üzerinde duramamak gibi ciddi noksanlıklarının fermanı verilmiş olur, çok türlü ahlâki erdemlerden uzak kalmalarına neden olur. Çocuklara, gelişimleri boyunca her olayın, her durumun bir nedeni olduğunu kavramaları için açıklaması yapılmalı. İlerde onun kişisel yeterliliğe sahip olması için ve toplumsal olarak kabul edilebilir veya el üstünde tutulabilir bir bireye dönüşmesi için zihnen ve bedenen donanımlı hâle getirilmelidir, adab-ı muaşeret öğretilmelidir.
Ruh ve Yaratılış
Ruhumuz gerçekten yok da hepimiz doğanın bir parçasından mı ibaretiz? Bazen insanlık kozmik kazadan mı ibaret gerçekten de?” diye düşünüyorum ve düşünürken -insan zihniyeti gözlemim kapsamında- ilahi bir dokunuş olduğunu gösteren en ufak bir kanıt maalesef göremiyorum. Doğaya çeviriyorum yüzümü, sonra gökyüzüne ve evreni düşünüyorum; biraz olsun
ŞAİRİN GÖREVİ
I.
Niçin sürgünsün şair yaşadığın toplumda? (1)
Işıksız bir karmaşadır siyasal partiler,
Bir yararı olur mu şu tasasız ruhuna?
Çiçeğe durmuş şiirin sararıp soluyor;
O boğucu, kirli havalarında onların,
Güzelim buhurların, günnük kokuların;
Şaşırıyor yolunu soluklarını duyunca.
Köle ruhlu kavgalarında senin
HZ. SÜLEYMAN’IN YÜZÜĞÜNÜN ÇALINMASI
Süleyman a.s’ın bir yüzüğü vardı. Bütün insanlar, cinler, yırtıcı hayvanlar, kuşlar ona boyun eğerlerdi. O mührün üstünde İsm-i Azam yazılmıştı. Süleyman a.s ne zaman ayak yoluna çıksa, o yüzüğü Cerrade adındaki hatuna verirdi. O en ulu karısıydı. Ona güveni vardı. Bir gündü: Yüzüğü yine ona vermişti.