"Havada ağır bir kan kokusu. Bir felâketin sinsice aramıza sokulduğunu; içtiğimiz suyu, soluduğumuz havayı kirlettiğini hissediyoruz. Bir cinayet, yüreğimizin çeperlerine vura vura, emniyet hissimizi yerle bir ediyor."
Sancısını yaşıyorsun kaç
zamandır
Yeni bir güne sevinçle
başlamanın
Yoluna ışık tutan sözcükler
Var mı o günün ışıltılı
kanatlarında
Rüzgara dost olan soluklar
Hayatın kendisinden kaynaklanan dertleri ilaçlarla tedavi edemeyiz. Yoksulluğun, açlığın, evsizliğin, eşitsizliğin, politik ayrımcılığın verdiği hüznü ilaçlarla iyileştiremeyiz.
Artık teselli bulacağımız bir televole, ona iltica edip de dünyayı oradan keskin bakışlarla süzeceğimiz bir ideoloji yok. Bizi ayıran renkler kadar, bizi birleştiren bir renk var: hayatlarımızı siyaha çalan, korkunun koyu ve dipsiz karanlığı.