Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Hepimiz kendimizle karşılaşırız hayat boyunca. Bu karşılaşmalar olanları gözden geçirmekten oluşur çoğunlukla, bir nevi ders tekrarı. Düzenli olarak yapıldığı takdirde insan kendi fikirlerinin ne kadar değişken olduğunu da fark edebilir en nihayetinde. Herta Müller'in Nobel Edebiyat ödülü sahibi bu eserinde, isimsiz karakterimizin çağrıldığı sorguya giderken bir buçuk saatlik tramvay yolculuğunda kendisiyle yüz yüze gelişine tanıklık ediyoruz. Baş karakterimiz bu bir buçuk saatlik yolculuğu kendisiyle baş başa kalmak için bir fırsat olarak görüyor ve başlıyor anlatmaya. Ana fikir olarak düşünecek olursak; ana karakterimizin aslında işkence gibi geçebilecek bir buçuk saatlik yolculuğu rahatlatıcı bulması ve kendi karmaşık hayatı peşini bırakmasa da en azından bir süre nefes alabilmesi; yerine göre kendini anlaması, yerine göre kendini suçlaması ve yerine göre yeni farkındaliklar edinmesi pek çok noktaya parmak basıp içine çok güzel ve yerinde politik ve sosyal göndermeler yerleştirilebilecek bir konu. Nitekim de bu şekilde bir yol izlemiş Müller. Fakat benim kendi açımdan eksik gördüğüm nokta ilgi çekicilik. Açıkçası kitabi okurken herhangi bir merak unsuru hissedemedim ve son sayfalarda fazlasıyla aksamalar yaşadım. Kısa bir kitap olmasına rağmen anlatımı ve olaylar bir süre sonra sıradanlaştığı için sürükleyicilikten bahsedemez oluyorsunuz. Bu yüzden, konusu ve istediği noktalara parmak basmak konusunda başarılı fakat akıcılık açışından benim için zayıf kalmış bir eser oldu "Keşke Bugün Kendimle Karşılaşmasaydım".
2009 yılı Nobel Edebiyat ödülünün sahibi Herta Müller'den ilginç,güzel,sade ve sakin anlatımlı dramatik bir kitap.
Kitapta, esas olarak , 1,5 saat süren bir tramvay yolculuğu anlatılıyor. Ama sanki siz bu bir buçuk saatlik yolculuk sırasında koskoca bir ömrü yaşıyorsunuz. İşte yazarın ustalığı burada ortaya çıkıyor. O kadar güzel kurgulama var ki kitapta, Siz bazen tramvayın içinde oluyorsunuz,bazen şehrin sokaklarında,bazen geçmişte,dağlarda, kırlarda ,kısaca insanın yaşadığı ve yaşayabileceği her yere götürüyor yazar sizi. Kesinlikle sıkılmadan,neredeyse geçişleri bile farketmeden, konuya kendinizi kaptırıp gidiyorsunuz. Bu arada komünist ve baskı rejimi altında yaşayan insanların ruh halleri, birbirleriyle olan, ahlaki olmayanlar da dahil tüm ilişkileri, çektikleri sıkıntılar, uğradıkları psikolojik ve fiziki baskılar, kısaca böyle bir rejimdeki yaşam tarzının zorlukları bize ayrıntılı olarak dramatik bir şekilde
yansıtılıyor.
Ben kitabı beğenerek okudum. Okunmasını da tavsiye ediyorum.
Kitabı okurken çevirinin de başarısıyla sanıyorum Herta Müller'in özgünlüğünü, biraz karamsar gibi ama çokça hayat dolu olduğunu, zeki yorumlarıyla müthiş bir gözlemci ve aynı zamanda şiirsel tatlı, akıcı bir dil kullandığını görüyorsunuz. Zevkle okunacak bir edebiyat eseri.