Hapşırır gibi keskeliyoruz.
Her seyi geri sarıp "baska türlü olsaydı nasil olurdu"lar yazmaktan bıkıp usanmıyoruz.Bu özelliğimiz,bizi yaşadığımız anın biricikliginden ve güzelliğinden mahrum kılıyor.Aklımız hep olmayan senaryoda kalıyor.
....
insan sırf bi cümleyi baska kelimeyle başlayarak kurdu diye,dünya alem değişiyor.Bulut gidiyor.Güneş geliyor.Iste kelimeler bu kadar güçlü.
...
Evet.Keske,bir rüya hali.Uyurgezerlik hali.Kâbus hali.Hayattan kopuk bir sey.Akan olaylar zincirinden kopan bir parça.Bir sanri.Bir akıl yanılsaması.Hosumuza gidiyor herhalde,biraz mazoşistce,keske soyle yapsaydım demek.Çünkü neye yarar yaşıyor olduğumuz seyi avucumuza alıp,ona gözümüz gibi bakmak yerine,yüzümüzü geriye dönmek?Baska bir cennete inanmak.Olmayana,ölü bir seye aşık olmak gibi keskelemek.
Öyle demeyin,kelimeler çoğu zaman nasil düşüneceğimize karar veriyor.Iyi ki insana iyi geliyor.Iyi ki ile başlayınca illa ki bir sey bulunuyor.Iyi ki oraya gitmedim de burada kaldım.Bu sayede şunlar oldu,ne güzel oldu,degil mi?Öbür türlü olsaydı nasil olacaktı,hicbir zaman bilemeyeceğim.Yani oraya gitseydim; -seydim,-saydim,... bu ekler fiilleri hadim ediyor resmen.Yapacaklarını yapamıyorlar.
Keske oraya gitseydim, o zaman böyle olacaktı ya da o zaman bu olmayacaktı gibi bir cümle kurduğunuzda,yakalayin kedi gibi boynundan.Iyi ki ile bir daha kurun kendisini.Iyi ki kaldım.Şunlar oldu.Su oldu,olmasi iyi oldu...Bunlardan kurun.Bunlardan düşünün.Bunlarla dolun taşın.Keskesizlik hafiflik ve hayat nesesidir.
Bu hafta deneyin
Memnun kalacaksıniz.
Bir daha isteyeceksiniz.
Her keskeniz "iyi ki"lenecek.
Inanin iciniz yenilenecek.