Kibir ve inat, bir kişinin kendisini önce mükemmel görmesini sağlar, sonra da sonunu getirir.
Tolstoy
Islah; düzeltmek, iyileştirmek, sorunları çözmeye çalışmak demektir.
Her mü'minin, bir boyutuyla dahi olsa ıslah sorumluluğu bulunmaktadır.
Islahın ilk alanı, her bir mü'minin kendisiyle Rabbi arasındaki ilişkiyi düzeltmesidir. Önce Allah korkusunun, muhabbetinin, saygısının her mü'minin anlayışında düzelmesi gerekmektedir. İkinci islah alanı: her insanın kendi içinde oluşan kin, nefret, inat, kibir gibi kişisel problemlerini düzeltmesidir.
Üçüncü ve ıslahın toplum üzerinde izlenmesi gereken alan ise mü'minlerin ilişkilerinin sorunlardan uzaklaştırılarak iyileştirilmesi, muhtemel problemlerin engellenmesidir.
Nefsini arındıran kurtuluşa ermiştir.
İrfan geleneğimizde kibir, inat, haset, öfke, kin, nefret gibi menfi duygular nefsani hastalıklar olarak nitelendirilmiştir. Gönül alemimizi etkisi altına alan ve maneviyatımıza büyük zarar veren bu hastalıklardan kurtulmadıkça, bedenen sağlıklı oluşumuz çok bir anlam ifade etmediği gibi söz konusu durum yaratılış hikmetimizle de örtüşmez. Bu açıdan baktığımızda insanın iç âlemi bir cihat alanı olup, en büyük mücadelesi kendi nefsiyle cereyan etmektedir. Rasûlullah Efendimizin; "Mücahid, nefsinin isteklerine karşı cihad ederek günahlardan uzak durmak için mücadele eden kimsedir." (Tirmizî, Fedâilu'l-cihad, 2.) hadisleri de bu gerçeğe dikkatimizi çeker.
Sayfa 32 - Diyanet İşleri Başkanlığı YayınlarıKitabı okudu
