Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Eye zaten goymur ki üzümüz gülsün
Lanet olası ağrılar.. Bir gün bu lanet ağrılar yüzünden Kibritçi Kız gibi bir köşede sessizce öleceğim yada Kurşun Asker gibi devrileceğim bir yere.
Kibritçi Kız, Aki Kaurismaki
" Her şeyini verip hüsrana uğradığında anıların ağırlığı altında eziliyor insan..."
Reklam
Biz nasıl mutlu olalım ki kücükken kibritci kız okumusuz
Çocukken 'KİBRİTÇİ KIZ' Diye Bir Masal Kitabım Vardı,Masalda'ki Kızcağız Karların Üzerin'de Donarak Ölüyordu.Öldüğü Anı'da Kapağına Resmetmişlerdi.Çocuk Halimle Kahroluyordum'ya,Basımın'da Ve Yayımın'da Emeği Geçen Herkese Yazıklar Olsun.
Bazen seni masal olarak çocuklara anlatıyorum. Bir varmış,bir yokmuş, gidilmesi imkansız kaf dağının eteklerinde yaşayan,sırma saçları ile güneşi kıskandıran, derin suların renginde ki gözleri olan, yeni ıslanmış toprak kokusunda teni bulunan bir kız varmış diye. Bazen soru soruyor çocuklar, böyle biri var mı diye, eskilerden tanıdım dememek için kendimi çok zor tutuyorum. Ancak her masalın sonu mutlu bitmiyor, kibritçi kız misali.............
Kibritçi Kız - Aki Kaurismäki
Ama kuşların aksine ben yerde çakılıp kaldım.
Reklam
Kibritçi Kızlar Diyarı
Çoğumuzun âşina olduğu "Kibritçi Kız" hikayesini hatırlıyorsunuzdur. Hani, soğuk bir kış gecesi, insanlara kibrit satmaya çalışan,çok üşüyen ve sonunda da soğuktan can veren kız. Kibritçi Kız,ölmezden evvel,bir kibrit tutuşturur ve evlerin birinin içine bakar,mükellef bir sofranın etrafına toplanmış eğlenen insanlar vardı.Bir an kendini de orada hayal eder,mutlu olur fakat kibrit söner. Sonra bir kibrit daha,ve başka bir evin penceresi;sıcacık evdeki mutlu insanlar... Böyle böyle hayallere kapılır ve en sonunda tüm kibritlerini tüketir,hayallerde iken, farkına bile varmadan can verir. Ne kadar da benziyoruz ona, elimizdeki tüm sermayeyi,mahrum kaldığımız şeylere sahip insanları izleyip tatmin olmak uğruna tüketiyoruz. Hepimizin pencere kenarı farklı; Instagram, Twitter ve diğerleri. İzliyor ve hayal ediyoruz birilerini ve var olamadan,kendimizi mutlu sana sana sermayemiz olan zamanın tüketiyoruz... Hiç farkına varamayacağız yok olduğumuzun ve ölümümüz bile bizim olamayacak belki de...Biz banka insanların hayallerini yaşarken zamanın sert rüzgârları bizi bu diyardan uçurup götürecek...
Ne zamanki Sol Ayağım ve Kibritçi Kız hikayelerini okudum, işte o gün bugündür depresifim..
136 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.