ÖYKÜLERDEN SEÇTİKLERİM
Uzun bir süredir öykü ağırlıklı okumalar yapmaktayım. Daha önce paylaşmış olduğum bir alıntıda yer aldığı gibi (#69389465), ben de herkesin bir öyküsü, şiiri, şarkısı olması gerektiğini düşünüyorum. Bu nedenle okumuş olduğum 164 tane öykü kitabının içinden bana dokunan öyküleri bir ileti altında paylaşmak istedim.
Bu
Hiç beklemediği anlarda beklemediği duyguları yaşamak zorunda kalan çocukları anlayabilmek, onların iç dünyalarını tanıyabilmek için size bazı kitapları okumanızı önereceğim. Bu önereceğim kitapları o duygulara maruz kalan çocuklardan ziyade onlarla iletişimde olanların okumasının çok daha önemli ve faydalı olacağını düşünüyorum. Sokakta kalan çocuğa “Kibritçi Kız” kitabını hediye edenlerden değil, o çocukların halinden anlayanlar olup, onların hayatını güzelleştirip, kolaylaştıranlardan olalım inşallah.
* Benim Görünmez Evim / Albaraka Yayınları
* Mervan’ın Yolculuğu / Edam Yayınları
* Evinden Uzakta / Gergedan Yayınları
* Yolculuk / Taze Kitap
* Annem Her Yerde / Gergedan Yayınları
* Dedemin Adası / Redhouse Kidz
* Eyvah Kalbim Kırıldı / Redhouse Kidz
* Başka Bir Yerde Yaşasaydım / abm yayınevi
Benim Görünmez Evim 
Mervanın Yolculuğu 
Evinden Uzakta 
Yolculuk 
Annem Her Yerde 
Başka Yerde Yaşasaydım 
Dedemin Adası 
Eyvah Kalbim Kırıldı Annem Her Yerde
Rory Gilmore Kitap Listesi
1.) 1984 - George Orwell ✅
2.) Huckleberry Finn'in Maceraları - Mark Twain ✅
3.) Alice Harikalar Diyarında - Lewis Carroll ✅
4.) Kavalier & Clay'in Maceraları - Michael Chabon
5.) İnsanlık Suçu - Theodore Dreiser
6.) Angela'nın Külleri by Frank McCourt ✔️
7.) Anna Karenina - Leo Tolstoy ✅
8.) Anne Frank'ın Hatıra Defteri -
Kibritçi Kız
"Çalışıyor... Çalışmasın ne yapsın?
Çalışmaktan başka yol yok ki sapsın.
Kendisiçün çabalayan kimi var?
Kimi var ki bir ekmeği, “Al, ye!...” der;
Bir şey veren ondan da bir şey ister...
Âh yoksulluk !"
Mehmet Emin Yurdakul
14. Kitap Kardeşliği Etkinliği
Ama onun ne güzel şeyler gördüğünü, kibrit alevinde ne düşler gördüğünü kimseler bilemezlerdi ki.
'Kibritçi Kız'
Merhaba Arkadaşlar :) 14. Kitap Kardeşliği etkinliği ile, tekrardan beraberiz Bu ayki etkinliğimizde gönderdiğimiz kitaplarımızın yanında bir de Masal kitabı eklesek ve Masal kitabının ulaştığı arkadaşlarım, sokakta karşılaştıkları herhangi bir çocuğa masal kitabını armağan etseler güzel olur diye düşündük. Eminim ki bir çocuk gülümsemesi hepimizin yüreğini ısıtacaktır :) O zaman kaldığımız yerden kitaplarımızı, umudumuzu, sevgimizi paylaşmaya devam edelim :)
Sevgiyle, huzurla, kitapla ve umutla var olun.
Daha önceki etkinliklerimize katılan arkadaşlar konuyu biliyor zaten, şöyle ki etkinliğe katılmak isteyen arkadaşlar arasında kura ile bir eşleştirme gerçekleştirecegiz ve bu kura sonucunda eşleşen kişiler birbirine kitap gönderecek. Kitap paylaşımındaki kriterler eşlere kalmış bir şeydir. Elinizde bulunan kitaplardan da gönderebilirsiniz, yani illa yeni kitap almanız gerekmiyor. Şimdi arkadaşlar katılmak isteyenlerin bu iletinin altına "katılmak istiyorum" diye yorum yapmaları yeterlidir.
Önemli not: Yorum attıktan sonra yorumu silenlerin,yani katılmaktan vazgecenlerin mesaj ile bana bildirmelerini rica ediyorum.
Not1 :Eşleşmeleri cuma 00:00da açıklayacagız.
Not2: Bu iletiyi paylasarak daha cok kisiye ulasmasını saglayabiliriz.
Öğretmenliğe başladığımda, bir de baktım, ufak tefek armağanlar beliriyor. Takvim, dolma kalem, not defteri.. Hiçbirini almadım. Sakın bana bir şey getirmeye kalkmayın, dedim. Bunun lafta kalmadığı, ne kadar kararlı olduğum anlaşılınca armağan verme teşebbüsleri kesildi.
Bu ilkemi sadece bir kere bozdum.
Karadenizli bir kız vardı sınıfta. Andersen'in kibritçi kızı...Yoksullar arasında en yoksulu ama inanılmaz derecede onurluydu. Kimseye göstermek istemezdi yoksulluğunu. Hüzünlü, acılı yüzüne her bakışımda yüreğimin ortasına incecik bir bıçak saplanırdı.
Bir kış günü ders arasında sınıftan çıkmadım. Pencereye gidip dışarıyı seyretmeye koyuldum. Yağmur çiseliyor. Kapının önünde bir simitçiyle bir tatlıcı çene çalıyor. Karadenizli kızı gördüm birden. Koşarak simitçiye gitti, bir simit aldı, yine koşarak okula döndü. Koridorlarda oynayan öteki öğrencilerin yanına...
O güne kadar bir kerecik bile simit görmemiştim elinde.
Kapı vuruldu, açıldı, döndüm. Karadenizli kız. Simiti uzattı.
"Al öğretmenim.” dedi.
Biliyorsun, dedim ben..
Sözümü kesti.
Yiyeceksin, diye bağırdı.
“Sana aldım! Sen bizim için neler yapıyorsun?”
Simiti elime tutuşturdu, koşarak çıktı.
O simiti yedim. Dünyanın en acı ama en lezzetli simitiydi.
İyi ki ders arasındaydık. İyi ki çocuklar koridordaydı. İyi ki hiçbiri onu nasıl boğazım düğümlenerek yediğimi görmüyordu.
-Ülkü Tamer✒
Çocukken 'KİBRİTÇİ KIZ' Diye Bir Masal Kitabım Vardı,Masalda'ki Kızcağız Karların Üzerin'de Donarak Ölüyordu.Öldüğü Anı'da Kapağına Resmetmişlerdi.Çocuk Halimle Kahroluyordum'ya,Basımın'da Ve Yayımın'da
Emeği Geçen Herkese Yazıklar Olsun.
Ne zamanki Sol Ayağım ve Kibritçi Kız hikayelerini okudum, işte o gün bugündür depresifim..