Sıkıştı kalbimiz kimseler arasında
Kanadı kırık kuşun göğe bakışı-
Böyleydi, değildi, düşün daima
Uzatıp kendine ayaklarını…
Gidecek yerim yok, gitmekten başka
Omzumda kol geziyor, yalnızlık!
Kimsenin gücüne gitmesin diye
Ezberledim yolları, sulardan önce-
Bir kusur aradım, yalnızlığıma;
Ağaçlar gövdesinden tanınır, baba.
Artık durmadan kırk yaşındayım
Cebimden çıkmıyor dünyanın eli
Nereye dokunsam eskiyor hemen
Günler günleri örtmüyor şimdi.
Soğuyor insan ve evler
Geç ısınıyor, neden acaba ?
Erken çıkarsak trafik olmaz.
Genç ölmek demedim, dedim mi ?
Biliyorsun Rabbim, bilmiyorum kendimi;
Kâğıtlar
Kadar…
Sadece ölümken baskın karakter
Bir şey daha ekliyorsun sen buna.
O neydi, unutma.
Senin her şeyin, gökyüzün bile
Kurumadan giyilmiş bir gömlek gibi
Duruyor üstümde.
Bütün ışıkları yanıyor üzüntümün
Bir şüphesin sen, dünyanın içinde
Geceden gündüzden ve diğerinden
Sessiz sedasız gitmeden önce;
Sevgili veya uçurum, aynı şey, bak sözlüğe.