Rahmetli dedem hep sunu derdi: “Evlat, sakin bir kitabin sayfalarina goz atmadan, birkac sayfasini okumadan bir kitabi satin alma.”
Simdi bu cumle ne kadar samimi bir cumleyse kitap da o kadar samimiydi(!). Yazar belli ki daha once okudugu cesitli kitaplarda altini cizdigi yerleri almis, bolca Kuran’dan ayet de eklemis, kendi anilari olarak aktardigi olaylarla pekistirmeye calisip ortaya bir kitap cikarmis.
Surekli kendini ovmus, surekli bazi insanlari yermis. En rahatsiz eden kisim da kullandigi sosyal medya agzi. Sanirsiniz ki eksi sozlukte entry okuyorsunuz.
Ancak 86 sayfa dayanabildim.
